Widły
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
widły
Kategoria: Wić
1. ‘narzędzie rolnicze do zgarniania, przerzucania czegoś’; 2. stpol. ‘rozdwojona gałązka’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *vidly ‘ts.’ (początkowo narzędzie rolnicze było wykonywane z gałęzi o odpowiednim kształcie), które zostało utworzone od psłow. *viti ‘przez zwijanie nadawać czemuś okrągły, owalny, kolisty kształt; wić, splatać’
polecab/d
Strona:
1