Umrzeć
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
umrzeć
Kategoria: Mrzeć
czasownik przedrostkowy (od XIV w.; pochodzi od pierwotnego imiesłowu umarły, stpol. też umerły; od XIV w. ‘nieżywy, martwy’),
Strona:
1
czasownik przedrostkowy (od XIV w.; pochodzi od pierwotnego imiesłowu umarły, stpol. też umerły; od XIV w. ‘nieżywy, martwy’),