Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Bolesław Leśmian - „Szewczyk” W mgłach daleczeje sierp księżyca, Zatkwiony ostrzem w czub komina, Latarnia się na palcach wspina W mrok, gdzie już kończy się ulica. Obłędny szewczyk - kuternoga Szyje, wpatrzony w zmór odmęty, Buty na...
nieważne są cechy fizyczne człowieka tylko to, jaki on naprawdę jest. Ważna jest dusza ludzka i to czy człowiek jest dobry z natury, czy też nie. „(...) szewczyk kuternoga(...)” Bolesław Leśmian
* BOLESŁAW LEŚMIAN * - pytania o sens; poeta osobny BALLADA-gatunek stworzony w średniowieczu, uważana za literaturę niską, karnawałową, literaturę prostych ludzi - gatunek ten zaistniał ponownie w
grodzie tym mieszkał ubogi szewczyk Skuba, który również zastanawiał się jak zgładzić bestię. Pomyślał sobie: -Wezmę skórę barana, napcham ją szmatami, siarką, smołą a potem ją zaszyję i podrzucę
Bohaterem utworu jest kaleki Szcewczyk. Żyje on w nędzy, jest "obłędny", zatraca się w swojej pracy. Bohater wiersza szyje buty dla Boga, ponieważ chce mu się w ten sposób odwdzięczyć. W utworze tym
refrenie Bolesław Leśmian pisze już ostatnią zwrotkę tego wiersza. Zamieszcza w niej podziękowania „Szewca” za to wszystko, co on ma, za życie, za możliwość egzystencji. „ Szewczyk ” jednocześnie