Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Większość rzeczowników odmienia się przez liczby: liczba pojedyncza liczba mnoga M. las koń chmura lasy konie chmury D. lasu konia chmury lasów koni chmur C. lasowi koniowi chmurze lasom koniom chmurom B. las konia chmurę lasy konie chmury N. z lasem koniem chmurą z lasami końmi chmurami Ms. o lesie koniu chmurze o...
tylko w liczbie pojedynczej lub mnogiej. Tylko liczbę pojedynczą mają niektóre rzeczowniki własne (Polska, Odra, Bałtyk), wiele rzeczowników określających pojęcia abstrakcyjne (miłość, dobro
dawnego podziału występują do dziś. Należą do nich m. in. równoległe końcówki: — a, — u w dopełniaczu liczby pojedynczej rzeczowników męskich i końcówki — u, — owi w celowniku tychże rzeczowników , np
, czworo szczeniąt, pięcioro kociąt); - osób różnej płci (troje ludzi); - rzeczowników nie mających liczby pojedynczej (dwoje okien, czworo drzwi). Odmiana i użycie liczebnika zbiorowego w
Odmiana rzeczowników : (deklinacja) przez przypadki (mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, narzędnik, miejscownik, wołacz) w l. poj. i l. mn. Rzeczowniki występują w zdaniu samodzielnie lub w
). W języku angielskim nie istnieje odmiana rzeczownika przez przypadki. Tylko niektóre kategorie rzeczowników mają drugą formę tak zwanego dopełniacza saksońskiego. Stosunki, które w języku polskim