Palać
Z biedy do pałacu
Licznych ubogich bohaterów spotykamy w baśniach. Kopciuszek czy właściciel kota w butach nie mają pieniędzy, ale mają dobre serca i za to zostają wynagrodzeni szczęśliwym życiem. Skąpcy zaś zostają wystrychnięci na dudka i ukarani za swą chciwość, brak wrażliwości, złe serca... Nieco inaczej jest w dramacie Juliusza Słowackiego, którego tytułowa bohaterka Balladyna wprawdzie pochodzi z ubogiej chatki, ale grzeszy żądzą władzy i chciwością,dlatego zabija siostrę rywalizującą z nią o względy...
palać
forma wielokrotna -palać w czasownikach przedrostkowych, np. nadpalać, spalać, zapalać.
pałać
1. ‘świecić się jasno’; dawniej: 2. ‘palić się płomieniem’, 3. ‘być w stanie zapalnym, mieć podwyższoną temperaturę’ oraz 4. ‘być opanowanym przez silne uczucie’; od XV w.; pochodzi od psłow. *palati ‘palić się, płonąć’ – czasownika wielokrotnego od psłow. *polěti ze wzdłużeniem samogłoski: o > a