Obnażyć
obnażyć
1. ‘rozebrać do naga, uczynić nagim’; 2. ‘pozbawić coś osłony’; 3. ‘odsłonić, odkryć’, od XV w.; czasownik wielokrotny obnażać w XVI w. występował w formie bez przedrostka: nażyć ‘czynić nagim’, por. też stczes. nažiti‘ts.’
Obraz polskiej szlachty we fragmentach "Pamiętników" Jana Chryzostoma Paska.
. Niezwykły jest również język mający charakter gawędziarski, pełen makaronizmów. Pasek oprócz historii, pokazuje również jej kulisy, co pozwala mu obnażyć prawdziwą naturę stanu szlacheckiego, której
Gombrowicz Witold powieść "Trans-Atlantyk"
posługując się fikcją literacką, z początku jakby groteskową, starał się obnażyć problemy ówczesnego świata, tym samym prowokacja wraz z rozwojem akcji stawała się bardziej widoczna i głęboka, zdawała się
"Malarze" Ignacego Krasickiego - analiza i interpretacja.
nieprawdziwy, ale piękny. Tak naprawdę Krasicki piętnuje tutaj ludzkie pragnienie życia złudzeniami, co do własnej osoby. Aby obnażyć ten brzydki zakamarek człowieczej duszy poeta posłużył się historią o
"Dewotka" - analiza i interpretacja
wszystkie te czynności wydają się następować po sobie bardzo szybko, bądź dziać się jednocześnie. Dodatkowo sytuacje koloryzuje gniew dewotki. Aby obnażyć fałsz dewocji poeta zastosował bardzo prostą, ale
Napisz przemówienie, które wygłosisz jako radny w obecności zarządu
wspaniałą rozrywką- można było przecież pośmiać się z czyjegoś dramatu, obnażyć ludzkie niedołęstwo i starczą bezradność? Od dziś moi panowie, wszystko się skończy. Nie będzie już sprzedaży ludzi