Nora

nora

1. ‘jama w ziemi służąca jako kryjówka, mieszkanie dla zwierzęcia’; 2. przenośnie ‘nędzne, zaniedbane mieszkanie’; 3. dawniej (XVI-XVII w.) nory ‘nurty, głębie’; od XVI w.; ogsłow. (por. czes. nora ‘nora, pieczara, rozpadlina; nędzne mieszkanie’, ros. norá ‘nora; podskórna rana, wrzód’, słoweń. nora ‘jama, dziura, zapadlina’) < psłow. *nora ‘jama, dziura, zagłębienie’ – rzeczownik odczasownikowy; dawniej w XVIII w. występowała też postać nóra