Nie mieć gdzie głowy przytulić

nie mieć gdzie głowy skłonić/przytulić

‘nie mieć domu, nie mieć, gdzie się schronić, być w wielkiej biedzie’; zwrot; bibl. (W przekł. J. Wujka Mt 8, 20: „Liszki mają jamy i ptacy niebiescy gniazda, a syn człowieczy nie ma, gdzie by głowę skłonił.”)