Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
‘poczciwe, dobroduszne spojrzenie, łagodna, dobrotliwa twarz’; wyr. rzecz.; Chociaż wyglądali groźnie, mieli łagodne spojrzenia.
Warszawie. Był wysoki i szczupły. Jego oczy zasłaniały grube okulary. Miał łagodne spojrzenie . Uwagę przyciągała łysina. Pan profesor nie przywiązywał wagi do wyglądu. Zawsze nakładał pogniecione
. Delikatne, łagodne spojrzenie nie wyraża zaskoczenia, zdziwienia, choć układ ciała sugeruje, że dziewczyna odwróciła głowę zaczepiona.Kształty tej postaci są pozbawione konturów, są opływowe.Dziewczyna jest