Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
ŻEBRACY, ludzie żyjący z jałmużny; najuboższa grupa społ., wchodząca w skład tzw. marginesu społecznego. W średniow. Europie zjawisko masowe, pochodna ubóstwa i miłosierdzia; genetycznie żebracy byli związani z wsią i często tam również zbierali...
przewodniczył wędrowny żebrak, w domu zaś gospodarz lub najstarszy wiekiem mężczyzna. Na grobie rozkładano obrus i zapraszano zmarłych na ucztę. Wynika z tego, że żebracy wierzyli, iż w trakcie
lub huslar). Była to osoba pełniąca podczas ceremoni rolę kapła i poety jednocześnie. dziady-zmarli przodkowie; żebracy
hierarchii stoją żebracy : „ a i kapot jaki kupiłbym… już jak ten dziadek jaki jest człowiek, że nawet do kościoła isc, to ino do kruchty”. Miejsce w hierarchii związane jest z niepisanymi, ale powszechnie
żebracy . Pamiętajmy, że w Średniowieczu przeszły przez Europę wielkie zarazy, które z jednej strony znieczuliły ludzi na widoki agonii, a z drugiej strony uświadomiły im nieuchronność ludzkiego umierania
być ukarana. ? A żebracy ? A żebracy często łamali dzieciom nogi i ręce, by przechodnie dawali hojniejsza jałmużnę. ? Jedną z kar było wpychanie w różne części ciała tzw. gruszki której zadaniem