Czoło
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
czoło
Kategoria: Cześć
1. ‘górna część twarzy powyżej oczu’; 2. ‘przód, front czegoś, przednia część, strona’; od XV w.; ogsłow. (por. czes. čelo) < psłow. *čelo ‘czoło; miejsce najbardziej wysunięte ku przodowi’ – oparte na pie. pierwiastku *kel- ‘wznosić, podnosić; wysoki’
Strona:
1