Nie pamiętasz hasła?Hasło? Kliknij tutaj
Literatura od najstarszych czasów jest istotnym dopełnieniem ludzkiego życia. Już w starożytności wyznaczano jej nowe zadania. Arystoteles przypisał literaturze funkcję oczyszczającą, tragedia antyczna miała być wstrząsem uczuciowym, wyzwalającym...
„ Mówiło wielu i pięknie / ale pozostał w pamięci ten kto mówił / rzeczy najważniejsze …”. Cytat ten doskonale oddaje charakter utworów , które chcę w tej pracy przedstawić. Nie są to piękne opowieści o
" Mówiło wielu i pięknie , ale pozostał w pamięci ten , który mówił rzeczy najważniejsze ..." W trakcie rozmyślań nad słowami poetki Julii Hartwig przez moją głowę przewinęły się dziesiątki
zachwyt artysta, nazywając go "geniuszem", z kolei niegdyś ważny książę, dziś nic już nie znaczy. W ten sposób obrazuje to, że jedni ludzie zapadają w ludzkiej pamięci i są ważni, natomiast
, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie (…)” tymi słowami rozpoczyna się utwór Tetmajera. Słowa wypowiadają mgły, które stanowią zarówno podmiot liryczny, jak i adresata utworu, zwracają się do siebie
bardziej uczuciowe i wrażliwsze. Agnieszka Osiecka, Ewa Lipska, Urszula Kozioł czy Julia Hartwig należą właśnie do tych kobiet. Dobrym przykładem takiej poezji jest wiersz „Oda do nicości” wspomnianej