Błąd
polecab/d
polecab/d
Słownik etymologiczny języka polskiego
błąd
Kategoria: Błądzić
1. ‘pomyłka’; 2. ‘czyn, działanie przynoszące komuś złe skutki’; 3. przestarzale‘mylne, fałszywe mniemanie o czymś’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *błądъ ‘niewłaściwe postępowanie; mylne mniemanie, odstępstwo od normy, właściwej drogi’ – rzeczownik odczasownikowy od *blęsti z przejściem samogłoski*ę > *ą
Strona:
1