rzecz. m urządzenie służące do przechowywania pieniędzy i automatycznego wydawania ich klientowi, który posiada na swoim koncie zgromadzoną odpowiednią sumę oraz dysponuje kartą, umożliwiającą skorzystanie z bankomatu ; istnieją również tzw. wpłatomaty pobierające pieniądze od klienta. Jacek miał zapłacić za wycieczkę szkolną, jednak okazało się, że jego mama wydała wszystkie pieniądze na zakupach. Poszła zatem do najbliższego bankomatu (D. lp). Dzięki bankomatowi (C. lp) nie...

poleca75%

Słownik etymologiczny języka polskiego

bankomat

‘automat bankowy wypłacający pieniądze’; wyraz utworzony przez nałożenie się słów bank + (auto)mat; od II połowy XX w.

Strona: 1