rzecz. m
urządzenie służące do przechowywania pieniędzy i automatycznego wydawania ich klientowi, który posiada na swoim koncie zgromadzoną odpowiednią sumę oraz dysponuje kartą, umożliwiającą skorzystanie z bankomatu; istnieją również tzw. wpłatomaty pobierające pieniądze od klienta.
Jacek miał zapłacić za wycieczkę szkolną, jednak okazało się, że jego mama wydała wszystkie pieniądze na zakupach. Poszła zatem do najbliższego bankomatu (D. lp). Dzięki bankomatowi (C. lp) nie musiała stać w kolejce do okienka w banku, aby otrzymać pieniądze. W okolicy domu Jacka jest coraz więcej bankomatów (D. lm)i to jest bardzo wygodne. Jacek też chciałby mieć swoją kartę bankomatową.
KOMENTARZ
Za wynalazcę bankomatu uważa się Johna Shepherda-Barrona. Po raz pierwszy klienci mogli skorzystać z bankomatu w 1967 r. w jednym z londyńskich banków. W Polsce pierwszy bankomat umieszczono w oddziale banku PKO SA w Warszawie, jeszcze w latach 80. Poważne zwiększenie liczby bankomatów przyniósł dopiero rozwój technik informatycznych.