‘ptak Aquila’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. orel, ros. orël) < psłow. *orьlъ ‘orzeł’ – najbliżej spokrewniony z odpowiednikami bałt. (por. lit. orelis ‘ts.’); podstawą pie. *er-/ *or- ‘wielki ptak, orzeł’; w językach słow. wyraz z przyrostkiem *- ьlъ używany jest przy tworzeniu nazw samców.
Pierwotna postać
Dialektalnie wyraz występował też w postaci orzoł oraz oreł.
Podobne teksty: