1. ‘poddawać działaniu wysokiej temperatury, powodować, że coś jest rozżarzone’; 2. dawniej (XVII-XVIII w.) ‘czerwienić, rumienić się (o twarzy)’; żarzyć się: 3. ‘palić się bez płomienia’, 4. ‘odbijać się od tła jaskrawym blaskiem’ oraz 5. ‘słabo świecić’.
Pochodzenie:
Od XVII w., ale czasownik przedrostkowy rozżarzyć występował już od XVI w.; ogsłow. (por. czes. žářit ‘palić, wypalać’, słowac. žiariť ‘promieniować, jaśnieć, świecić’, ros. žariť ‘prażyć, piec, palić’) < psłow. *žariti ‘powodować, że coś się pali, płonie, rozżarza’ utworzone od psłow. *gorěti ‘palić się płomieniem, płonąć, świecić’
poleca
25%
4 głosy
poleca
b/d
żar
1. ‘rozżarzone węgle’; 2. ‘jakakolwiek substancja rozpalona do czerwoności’; 3. ‘wysoka temperatura, gorąco’; 4. ‘gorączka, wypieki’; 5. ‘ogień namiętności, gwałtowność uczuć; zapał’; 6. stpol. (XIV w.) żary ‘miejsce po wypalonym lesie, teren wypalony’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *žarъ ‘żarzenie się, palenie się bez płomienia’ > ‘coś rozżarzonego, węgle palące się bez płomieni; wysoka temperatura’ – jest to rzeczownik odczasownikowy od psłow. *žariti ‘powodować, że coś się pali,...
poleca
b/d
żarliwość
1. ‘gorliwość’; 2. dawniej (XVI w.) ‘gniew, wściekłość’
poleca
b/d
żarliwy
1. ‘namiętny, zapalony, gorliwy’; dawniej: 2. ‘gorący’, 3. ‘burzliwy oraz 4. ‘wzburzony’
poleca
b/d
poleca
b/d
rozżarzyć
czasownik przedrostkowy
Podobne teksty: