1. ‘mało wart, lichy, nędzny’; 2. dawniej ‘niemający celu, znaczenia, próżny, bezskuteczny’; od XIV w.; ogsłow. < psłow. *marьnъ ‘urojony, bez znaczenia, nieistotny, błahy; czczy’ – przymiotnik odczasownikowy od *mariti
poleca
b/d
marnieć
1. ‘stawać się marnym’; 2. ‘marnować się, ginąć, niszczeć, mizernieć’; od XVIII w.
poleca
100%
4 głosy
marnotrawić
‘marnować, trwonić’; od XV w.; słowo powstało ze złożenie przymiotnika marny i czasownika trawić w znaczeniu ‘niszczyć, pożerać, zużywać’ (patrz TRAWIĆ)
poleca
b/d
marnować
‘trwonić, niszczyć, tracić’; od XVII w.
Materiał opracowany przez eksperta