1. ‘nędzny, marny’; 2. stpol. głównie ‘niesprawiedliwy, niegodziwy, zły’.
Pochodzenie:
Od XIV w.; ogsłow. (por. czes. lichy ‘nieparzysty, lichy, błahy, marny; nieuzasadniony’,ros. lichój ‘zły’) < psłow. *lichъ ( < *leik-so-) ‘stanowiący resztę, pozostały, zbyteczny, bezużyteczny’ > ‘niewiele wart, marny, nędzny; nieparzysty’ ;podstawą pie. *leiku- ‘pozostawać, pozostawiać’.
Źródło
Boże, odwróć to licho.
Jan Alan Bardziński (ok. 1657-1708)
Jako też mówiemy: nędza, lichota albo błaho teraz około niego.
Stanisław Murzynowski (ok. 1528-ok. 1553)
poleca
100%
2 głosy
licho
‘zły duch’; postać powstała po urzeczownikowieniu przymiotnika lichy
poleca
34%
3 głosy
liszaj
1. ‘rodzaj choroby skóry’; 2. stpol. też ‘roślina szalej jadowity Cicutavirosa’; od XV w.; ogsłow. < psłow. *lišajь (< *lich-ějь) ‘wyprysk, wykwit na skórze’ < psłow. *lichъ; pierwotnie oznaczał ‘coś złego’.
Podobne teksty:
- 85% Teatr romantyczny.
- 83% Teatr romantyczny.