1. ‘położyć się, rozciągnąć się na czymś’; 2. ‘polec, stracić życie, zginąć’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. < psłow. *legti, *legę ‘rozpocząć leżenie, położyć się do snu, legnąć; paść, upaść, opaść’ < psłow. czasownik *ležati.
Pierwotna postać
W stpol. występowała starsza odmiana lec, lęże ‘położyć się, upaść, zostać położonym’.
poleca
b/d
ląc się
1. ‘wykluwać się z jajka; rodzić się’; 2. dawniej ‘gnieździć się, przebywać,żyć (o zwierzętach)’; od XVI w., chociaż niektóre czasowniki przedrostkowe występowały już w XV w.; zachsłow. i płdsłow. < psłow. *lęgti ‘wysiadywać z jaj, wydawać na świat, rodzić’, lęgti sę ‘wykluwać się z jaj, rodzić się’; rozwój znaczenia: ‘lec, położyć się (w celu wysiedzenia jaj, urodzenia potomstwa’ > ‘wysiadywać z jaj, wydawać na świat potomstwo’
poleca
100%
3 głosy
legać
1. ‘kłaść się, wylegiwać się’; 2. ‘leżeć, sypiać’; forma wielokrotna
poleca
b/d
legiwać
‘często leżeć’; nowsza forma wielokrotna, współcześnie używana głównie w postaci z przedrostkiem: wylegiwać się
poleca
100%
2 głosy
łożyć
1. ‘ponosić koszty, opłacać coś’; 2. ‘stawiać na zakład’ (XVI w.); 3. przenośnie ‘poświęcać, składać w ofierze w imię wyższej wartości; 4. stpol. łożyć się ‘udawać chęć, zamiar’; 5. łożący się ‘mający stosunek płciowy’ (XVI w.); od XVI w.; ogsłow. < psłow. *ložiti ‘powodować, że coś leży, opadło, kłaść’ < psłow. *legti
poleca
b/d
oblec
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
polec
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
ulec
czasownik przedrostkowy
poleca
b/d
zlec
czasownik przedrostkowy
Materiał opracowany przez eksperta