‘gwałtownie wyrzucić przez nos powietrze, wydając przy tym głośny, stłumiony dźwięk’.
Pochodzenie:
Od XV w.; zachsłow. i płdsłow. (por. np. czes. kýchat, słoweń. kíhati) < psłow. dialektalne *kychati ‘kichać’ – początkowo czasownik wielokrotny od psłow. jednokrotnego *kъchnąti ‘kichnąć’ – był to czasownik pochodzenia dźwiękonaśladowczego utworzony dla odgłosu kichnięcia.
Pierwotna postać
Psłow. czasownik jednokrotny *kъchnąti w stpol. kontynuowany był przez formę kchnąć.
Obecna postać
Od XV w. stpol. forma kchnąć była wypierana przez nowszą – kichnąć.
poleca
b/d
poleca
b/d
kichnąć
forma jednokrotna.
Podobne teksty:
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Kichać