1. ‘powodować ruch do tyłu, posuwać wstecz, zawracać’; 2. ‘powstrzymać, odwołać’; 3. ‘odstępować, kierować się w inną stronę’ (XVI w.).
Pochodzenie:
Zapożyczenie z niem. zaufen ‘iść wstecz’; por. też czes. couvat ‘cofać się; ustępować’ oraz słowac. cofať ‘cofać się’.
Pierwotna postać
Dialektalnie słowo używane było też w formie cafać.
Podobne teksty: