1. ‘mający niewielki przekrój poprzeczny, mały obwód, niedużą grubość’; 2. o głosie ‘wysoki, piskliwy’; 3. ‘rzadki, rozwodniony, słaby, chudy (o napoju, pokarmie)’; 4. stpol. też ‘delikatny’.
Pochodzenie:
Od XV w.; ogsłow. (por. czes. tenký, ros. tónkij, białorus. tónki) < psłow.*tьnъkъ – pokrewne ze stind. tanús ‘cienki, płaski, szczupły’, gr. tanýs ‘długi’ oraz łac. tenuis ‘cienki, drobny, szczupły, wąski’ – wszystkie one pochodzą odpie. *tenŭ- / *tәnŭ- ‘cienki’ opartego na pie. pierwiastku *ten- ‘ciągnąć, wydłużać’; pierwotnie ‘rozciągnięty, wydłużony’.
Obecna postać
Obecnie stosowany jest stopień wyższy w postaci cieńszy.
Podobne teksty:
- 84% Funkcje wypowiedzi
- 84% Język elficki
Materiał opracowany przez eksperta
Spis treści
- Cienki