‘kolor’.
Pochodzenie:
Zapożyczenie ze śrniem. varwe ‘farba, kolor’ > niem. Farbe ‘farba; kolor, barwa’; funkcjonuje też w in. językach słow. – por. np. czes. barva ‘ts.’
poleca
b/d
poleca
b/d
poleca
b/d
farba
1. ‘barwa, kolor’(od XV w.); 2. ‘barwnik służący do malowania lub farbowania’ (od XVI w.); jest to nowsze zapożyczenie z tego samego źródła co słowo barwa.