Wyszyński Stefan

Pochodził z rodziny chłopskiej mającej szlacheckie korzenie. Ukończył seminarium we Włocławku,w 1924 wyświęcony na księdza. W 1929 obronił doktorat z prawa kanonicznego na KUL. W latach 1931–39 wykładał w seminarium we Włocławku, redagował m.in. „Ateneum Kapłańskie”. Podczas II wojny światowej ukrywał się, został kapelanem grupy AK „Kampinos”w czasie powstania warszawskiego 1944. W latach 1946–48 biskup lubelski, od 1948 arcybiskup gnieźnieński i warszawski, od 1953 kardynał. Bronił jedności i niezależności Kościoła w państwie komunistycznym. W 1950 podpisał porozumienie z rządem. Aresztowany i więziony bez wyroku sądowego w latach 1953–56. Uznany przez społeczeństwo za męczennika, zyskał popularność i wielki autorytet. Uczestnik Soboru Watykańskiego II1962–65. Doprowadził do ogłoszenia Maryi Matką Kościoła w 1964. Zainicjował obchody tysiąclecia chrześcijaństwa w Polsce i pojednania polsko-niemieckiego (1965). Potępiał łamanie praw człowieka przez władze komunistyczne. Brał udział w konklawe 1978, które wybrało kardynała K. Wojtyłę <Jan Paweł II> na papieża. Wspierał ruch, który doprowadził do powstania „Solidarności”. Nawoływał do wyrzeczenia się przemocy i zgody narodowej. Uznany za Prymasa Tysiąclecia.

Po to gromadzimy, abyśmy mieli co rozdawać.
Stefan Wyszyński