‘o pomyślnym zbiegu okoliczności, o szczęśliwym zrządzeniu losu’; wsk. zespol.; Całe szczęście, że wzięliśmy ze sobą ciepłe swetry, bo inaczej ten wypad nad jezioro mógł skończyć się zapaleniem płuc. – Internet.
‘być bezgranicznie szczęśliwym’; zwrot; Ona oszalała ze szczęścia. – K. Grochola.
‘być bardzo szczęśliwym, uzewnętrzniać zachowaniem swoją bezgraniczną radość’; zwrot; Odkładam słuchawkę, a Tosia podskakuje ze szczęścia do góry. – K. Grochola.
‘postawą, wyglądem, wyrazem twarzy uzewnętrzniać uczucie zadowolenia, radości, szczęścia’; zwrot; Bartek Wrona promieniał szczęściem. – „Fakt”.
‘przy niewielkiej pomyślności losu, mając odrobinę powodzenia’; wyr. określ.; Przy odrobinie szczęścia mogliśmy awansować do finałów (…).
‘komuś się wiedzie; czyjeś sprawy układają się pomyślnie’; zwrot; Jednym słowem – zawodowiec, któremu na dodatek sprzyja szczęście. – „Angora”.
‘komuś się poszczęściło w czymś, komuś spełniają się/spełniły się marzenia; ktoś odnosi sukcesy’; zwrot; I uśmiechnęło się do niej szczęście.
‘coś dobrego, pozytywnego wśród niepomyślnych wydarzeń, coś rozjaśniającego, neutralizującego nieszczęście’; wyr. rzecz.; Kaczyński – szczęście w nieszczęściu (tyt.).
Materiał opracowany przez eksperta