jest często określana jako miara liczby sposobów podziału zasobu energii układu makroskopowego między jego elementami, czyli tzw. „miara nieuporządkowania układu”. Ze wzrostem liczby tych sposobów wzrasta nieuporządkowanie układu. Zmianę entropii wyraża się wzorem:
Wzrost entropii jest warunkiem samorzutności procesów zachodzących w układzie izolowanym. Dla układu w stanie równowagi ΔS = 0, a przy procesach samorzutnych ΔS > 0, natomiast gdy ΔS < 0, proces samorzutny nie zachodzi, możliwy jest tylko proces wymuszony.
Entropia rośnie, jeżeli w układzie pojawiają się nowe sposoby podziału zmagazynowanej w nim energii, np.:
- wzrasta objętość układu,
- wzrasta temperatura,
- maleje ciśnienie,
- rozerwaniu ulegają wiązania chemiczne,
- wzrasta liczba elementów w układzie.