trzymać/utrzymać język za zębami

‘milczeć, nie wypowiadać się’; zwrot, liter.– występuje już w XVII w.; Że jest cnota nad cnotami/trzymać język za zębami. – HM; Ta kobieta powinna też przejść szkolenie, jak zachowywać się publicznie, co należy rozumieć jako umiejętność trzymania języka za zębami. – SE; Albo niech przedstawi dowody, albo niech trzyma język za zębami. – Radio Zet; Jakoś nie udaje się utrzymać języka za zębami. Nawet jeśli przyjaciel powierzył mu tajemnicę, nie udało się zatrzymać jej dla siebie. – „Victor J”.