‘człowiek pozbawiony celu, sensu życia’; wyr. rzecz., bibl.; błędny dawn. ‘błądzący, zabłąkany’ (por. chodzić jak błędna owca).
‘człowiek pozbawiony celu, sensu życia’; wyr. rzecz., bibl.; błędny dawn. ‘błądzący, zabłąkany’ (por. chodzić jak błędna owca).
‘człowiek pozbawiony celu, sensu życia’; wyr. rzecz., bibl.; błędny dawn. ‘błądzący, zabłąkany’ (por. chodzić jak błędna owca ).
‘chodzić w zamyśleniu, bez celu, nie wiedząc, co ze sobą zrobić, zachowywać się jak osoba nieprzytomna; błądzić, błąkać się’; zwrot, bibl. (Ps119, 176: „Błądzę jak owca, która zginęła (…)”; Iz 53, 6: „Wszyscy pobłądziliśmy jak owce, każdy z nas się zwrócił ku własnej drodze.”);
‘ktoś, kto swoim zachowaniem, postępowaniem kompromituje własne środowisko; wyrzutek’; wyr. rzecz., przyr.; Uważany za czarną owcę w rodzinie królewskiej książę Harry skończył 21 lat.
‘każda ze stron jest zadowolona, usatysfakcjonowana’; fraza, przysł.; Nie wiem, na ile ten podział ról obu polityków był świadomy – trzeba wszelako stwierdzić, że i wilk był syty, i owca cała . – GW; I wilk syty, i owca cała – tak to wygląda z perspektywy prezydenta. – TV Puls.
Materiał opracowany przez eksperta