wpaść/wpadać jak po ogień

‘zjawić się, wbiec, wejść gdzieś na krótko, na chwilkę; przybywszy gdzieś, odejść szybko, śpiesząc się’; zwrot, obycz. Zwrot pochodzi z czasów, gdy zapałki nie były jeszcze w użyciu. Gdy zdarzyło się, że ogień w piecu wygasł, trzeba go było pożyczyć od sąsiada. Wysyłano po niego najczęściej dzieci, które wkładały otrzymane węgielki do garnuszka i czym prędzej niosły je do domu.