Konieczność złamania kodeksu rycerskiego; rycerz zdrajca

Przeczy stereotypom powieść poetycka Adama Mickiewicza Konrad Wallenrod. Mowa w niej o konieczności wystąpienia przeciw etosowi rycerskiemu, złamania rycerskiej przysięgi. Czyni to walczący podstępnie z zakonem krzyżackim Walter Alf, mąż pięknej Litwinki Aldony, córki księcia Kiejstuta. Wyrzeka się on spokoju i szczęścia rodzinnego, opuszcza dom i podszywa się pod rycerza niemieckiego Konrada Wallenroda, walczy pod jego imieniem. Robi karierę zakonną, nawet zostaje wielkim mistrzem. Cały czas działa na szkodę Zakonu,a kiedy jego podstęp wychodzi na jaw, po pożegnaniu z Aldoną (która przebywa w wieży w Malborku jako pustelnica) odbiera sobie życie. Wchodzącym ukarać go braciom zakonnym rzuca zuchwałe słowa i umiera.
Konrad Wallenrod stał się dla polskich spiskowców, zwłaszcza buntowników przygotowujących powstanie listopadowe, postacią symbolem, usprawiedliwiającą ich złamane przysięgi wobec cara. Podobno nawet w czasie powstania padły słowa: „Słowo stało się ciałem, a Wallenrod Beldwederem”. A głośna książka badaczki romantyzmu Marii Janion nosi tytuł Życie pośmiertne Konrada Wallenroda.
Konrad Wallenrod stał się dla polskich spiskowców, zwłaszcza buntowników przygotowujących powstanie listopadowe, postacią symbolem, usprawiedliwiającą ich złamane przysięgi wobec cara. Podobno nawet w czasie powstania padły słowa: „Słowo stało się ciałem, a Wallenrod Beldwederem”. A głośna książka badaczki romantyzmu Marii Janion nosi tytuł Życie pośmiertne Konrada Wallenroda.