anielskie dziecko
‘dobre, łagodne, szlachetne’; wyr. rzecz., relig.; Ucałuj to anielskie dziecko, które od wielu miesięcy nie sypia i pracuje po nocach za mnie (…). – E. Amicis.
cieszyć się jak dziecko
‘cieszyć się bardzo, być bardzo szczęśliwym, okazywać na zewnątrz wielką radość’; zwrot; Włoscy antymafijni policjanci cieszyli się jak dzieci. – „Fakt”; Cieszę się jak dziecko, że zostałem powołany na mecz z Austrią i Walią.
cudowne dziecko
‘dziecko wybitnie uzdolnione, utalentowane’; wyr. rzecz., public., zapoż. z niem. lub franc.; Maciej jakoś sobie poradzi, w końcu był nikim przez całe życie. Ale Roman – cudowne dziecko polskiej polityki? – „Wprost”.
dzieci kwiaty
‘określenie odnoszące się do hippisów’; wyr. rzecz., kult. duch.; Lata70. – epoka dzieci kwiatów – nadal inspirują. – „Victor G”.
dziecko szczęścia
‘szczęściarz, ktoś, komu się w życiu wszystko udaje’; wyr. rzecz. liter. – Sofokles, „Edyp”; Trudno powiedzieć, jak zachowa się Olejniczak – jak dotąd dziecko szczęścia – gdy niebawem przyjdzie mu się zmierzyć z trudnościami.
wylewać dziecko z kąpielą
‘usuwać przy okazji działania coś ważnego, istotnego’; zwrot;
Materiał opracowany przez eksperta