(a. votum) lp. nieodm.
- oficjalne wyrażenie opinii na temat jakiegoś organu państwowego (najczęściej głos parlamentu wyrażony w stosunku do rządu: wotum nieufności, wotum zaufania, zob. komentarz).
- w religii katolickiej przedmiot składany na ołtarzu w formie podziękowania za udzielone łaski lub w intencji prośby o wsparcie przez Boga.
(w zn. 1.) Partia opozycyjna zgłosiła wniosek w sprawie wotum nieufności do rządu. Bezpośrednim powodem było stanowisko rządu wobec udzielania zezwoleń firmom z zagranicznym kapitałem na inwestycje w Polsce.
Mimo niekorzystnej sytuacji międzynarodowej Sejm głosował za udzieleniem rządowi wotum zaufania i deklarował pilną obserwację jego poczynań w ciągu najbliższych 6 miesięcy.
(w zn. 2.) W kościele, do którego przyszła mała Magda z ojcem, koło obrazu uważanego przez wiernych za cudowny, były zawieszone liczne wota (M. lm). Magdzie szczególnie spodobały się złote serca, na których umieszczone były napisy z podziękowaniem za udzielone łaski.
KOMENTARZ
Votum separatum – oficjalne odseparowanie się od czegoś, np. W czasie podsumowywania wniosków z posiedzenia zarządu firmy, wiceprezes zgłosił votum separatum w stosunku do przyjętej uchwały, przyzwalającej na założenie sieci sklepów firmowych. Uważał, że ta sieć nie jest w stanie się utrzymać i chciał podkreślić odrębność swojego stanowiska w tej sprawie.