rzecz. m
- sąd mający specjalne uprawnienia.
- w dawnej Polsce sąd szlachecki ostatniej instancji, rozpatrujący odwołania od wyroków pomniejszych sądów.
(w zn. 1.) Przed Europejskim Trybunałem (N. lp) Sprawiedliwości w Hadze toczy się sprawa mężczyzny, który uważa, że został niesłusznie osądzony w Polsce za niepłacenie podatków i odwołał się do tego trybunału (D. lp), aby szukać sprawiedliwości w sądzie najwyższej instancji.
Trybunały (M. lp) międzynarodowe to młode instytucje, które pojawiły się w historii pierwszy raz po zakończeniu II wojny światowej, gdy kilka państw podjęło inicjatywę osądzenia zbrodniarzy wojennych (zob. komentarz).
(w zn. 2.) W domowym archiwum jest dokument, z którego wynika, że prapradziadek ojca – szlachcic – postanowił odwołać się do trybunału (D. lp) od wyroku sądu ziemskiego, który wydał orzeczenie na korzyść jego sąsiada.
KOMENTARZ
Po zakończeniu II wojny światowej odbył się tzw. Międzynarodowy Trybunał Wojskowy w Norymberdze, zwany krócej Trybunałem Norymberskim, który w latach1945-1946 osądził i skazał czołowych przywódców hitlerowskich.