rzecz. m
zaprzestanie pracy zorganizowane przez pracowników, mające wymóc na pracodawcy przyznanie jakichś korzyści (np. podwyżki płac, lepszych warunków pracy itp.).
Lekarze i pielęgniarki w czterech województwach ogłosili strajk (B. lp). To kolejna fala strajków (D. lm), jakie w tym roku wybuchły w Polsce. Przedstawiciel związków zawodowych oznajmił w imieniu strajkujących, że wszyscy uczestniczący w strajkach (Ms. lm) są oburzeni ignorancją rządu.
KOMENTARZ
Ponieważ w PRL strajki były nielegalne, kiedy wybuchły w 1980 r., mówiono w mediach o przerwach w pracy, po to, by uniknąć brzmiącego złowrogo dla władzy słowa strajk.
Słowo strajk występuje w różnych związkach wyrazowych, które określają rodzaj strajku, np.: strajk włoski, polegający na nadmiernie szczegółowym wykonywaniu swoich obowiązków, na skutek czego dochodzi do sytuacji komplikujących funkcjonowanie jakiejś instytucji; strajk okupacyjny, w czasie którego pracownicy nie opuszczają miejsca pracy, utrudniając przez to lub uniemożliwiając jego normalne funkcjonowanie; strajk głodowy, strajkujący nie przyjmują pokarmów aż do spełnienia określonych postulatów.