przym. (w funkcji rzecz.) m
osoba wybrana do reprezentowania miejscowej społeczności w radzie miasta, gminy, osiedla itp.
Pan Krzysztof sprawuje funkcję radnego (D. lp, ident. w B. lp) w Radzie Miasta i właśnie zgłosił projekt ochrony terenów zielonych. Część radnych (D. lm, ident. w B. i Ms. lm) wyraziła poparcie dla projektu. Radna (M. lp, ż) Alina Nowak podzieliła wątpliwości pozostałych radnych (D. lm), uważających, że zwiększenie terenów zielonych w mieście wpłynie na ograniczenie inwestycji, takich jak supermarkety czy budynki mieszkalne.
Obecna postać
Słowo radzić w znaczeniu obradować, rozprawiać o czymś, już nie funkcjonuje we współczesnej polszczyźnie, ale jest jeszcze słowo rada, rozumiane jako zespół ludzi pełniących określone zadania (np. Rada Europy, Rada Ministrów).
Ciekawostki
Żeńska forma radna – podobnie jak nauczycielka czy kelnerka – pozostała w języku, choć niektóre formy żeńskie zanikają. Istnieje bowiem tendencja do unikania takich form z obawy przed mieszaniem do polszczyzny słownictwa gwarowego (gwara, SPJ), w którym „dorabiano” często żeńskie końcówki (np. „doktorka”, „inżynierka”).
