rzecz. ż, br. lm
- działalność polegająca na nękaniu wroga za pomocą rozmaitych akcji prowadzonych na tyłach i osłabiających jego możliwości bojowe, np. wysadzanie mostów, utrudnianie łączności, działania propagandowe.
- działanie na szkodę jakiegoś państwa (dywersja gospodarcza, polityczna).
(w zn. 1.) Janek czyta bardzo interesującą książkę na temat działań dywersyjnych w czasie II wojny światowej. Dowiedział się z niej m.in., że kiedy nie można było prowadzić walki z okupantem na polu bitwy, dywersja (M. lp) była często jedynym sposobem nękania wroga.
(w zn. 2.) Pozostające w konflikcie państwa oskarżały się wzajemnie o stosowanie dywersji (D. lp, ident. w C. i Ms. lp) gospodarczej, polegającej na utrudnianiu wymiany towarowej przez zawyżanie ceł i stałe rozpowszechnianie informacji o słabej jakości czy wręcz szkodliwości towarów drugiej strony.