egzaminator
‘osoba, która egzaminuje’; od XVIII w.; utworzone od łac. examinator
egzaminatorski
1. ‘właściwy egzaminatorowi’; 2. ‘poważny, przesadny, napuszony’; od XIX w.
egzaminować
1. ‘przeprowadzać egzamin, sprawdzać czyjeś wiadomości’; 2. przenośnie także ‘badać, przepytywać’; od XVIII w.; pochodzi od łac. examinare
ekolog
1. ‘specjalista w zakresie ekologii’; 2. także ‘osoba zajmująca się promowaniem ochrony środowiska’
ekonom
‘intendent dworski; osoba zarządzająca cudzym majątkiem, gospodarstwem’;od XVI w.; utworzone od gr. oikonómos i łac. oeconomus;w XVIII w. sporadycznie ‘dobry gospodarz’ na wzór niem. ökonom ; wyraz pokrewny poprzez gr. oíkos:
ekonomia
1. ‘umiejętność gospodarowania’; 2. ‘nauka o prawach rządzących gospodarką’; 3. ‘pewien obszar dóbr, które stanowią całość administracyjną’; od XVIII w. ; wyrazy pokrewny poprzez gr. oíkos:
ekonomiczny
1. ‘dotyczący ekonomii’; 2. ‘oszczędny’; od XVIII w. ; wyrazy pokrewny poprzez gr. oíkos:
ekonomika
od XVIII w.; pochodzi od gr. oíkonomike (epistéme) ‘(wiedza) ekonomiczna’ ; wyrazy pokrewny poprzez gr. oíkos.
ekonomista
‘osoba zajmująca się ekonomią’; od XIX w.; do pol. za pośrednictwem fr. économiste; dawniej też w formie ekonomik; wyrazy pokrewny poprzez gr. oíkos:
ekonomka
‘kobieta zarządzająca domem’; od XVIII w.; wyraz pokrewny poprzez gr. oíkos:
ekonomować
‘wykonywać obowiązki ekonoma’; od XIX w.; wyraz pokrewny poprzez gr. oíkos
Element
1. ‘część składowa całości, składnik’; 2. dawniej także w znaczeniu ‘składnik podstawowy’; 3. ‘pierwiastek chemiczny’; 4. przenośnie ‘grupa ludzi z pewnego środowiska, odznaczających się pewnymi specyficznymi cechami’ (np. element plebejski); 5. dziś często ma wydźwięk pejoratywny ‘grupa ludzi z tzw. marginesu społecznego’; 6. w liczbie mnogiej ‘pierwsze zasady, początki’, np. elementy logiki.
elementarny
1. ‘podstawowy, zasadniczy’; 2. ‘uczący podstaw, początków;początkowy’; 3. w terminologii naukowej ‘nauka o najmniejszych elementach, podstawach jakiejś dziedziny’; od XVIII w.; pochodzi od łac. przymiotnika elementarius
elementarz
‘książka początkowa do nauki początkowo katechizmu i łaciny, potem (od XIX w.) czytania i pisania’; od XVI w.; utworzone od łac. liberelementārius; podobnie utworzone jego odpowiedniki w in. językach europejskich, np. niem. Elementar-buch oraz fr. livre elementaire.
encyklika
‘list otwarty papieża do biskupów i wiernych’; od XIX w.; pochodzi od gr. enkyklios ‘okólny, ogólny’ za pośrednictwem łac. encyclos (epistola) ‘okólny (list)’.
Encyklopedia
‘dzieło, wydawnictwo będące zbiorem wiadomości z jakiejś dziedziny (dziedzin)’.
encyklopedyczny
Od tego samego źródłosłowu greckiego pochodzą:
etymolog
‘naukowiec zajmujący się etymologią’; od XVIII w.; dawniej też w formie etymologista