*DAJE 100 PUNKTÓW I NAJ*
1.Podkreśl te pojęcia i daty, które odnoszą się do Wiosny Ludów w Prusach i krajach
*DAJE 100 PUNKTÓW I NAJ*
1.Podkreśl te pojęcia i daty, które odnoszą się do Wiosny Ludów w Prusach i krajach niemieckich.
''Fryderyk Wilhelm IV, ogólnoniemiecki parlament we Frankfurcie nad Memem, 1846 rok, Ludwik Filip I, zwołanie sejmu pruskiego - Landtagu, rewolucja w Wiedniu, Simón Bolivar, powstanie węgierskie.''
2.Oceń, czy poniższe zdania są prawdziwe. Zaznacz literę ,,P'' przy zdaniach prawdziwych, a ,,F" przy fałszywych.
□ Zasadę legityzmu uchwalono w USA w latach 50. XIX w.
□ Lajos Kossuth był przywódcą Wiosny Ludów na Węgrzech.
□ Wydarzenia Wiosny Ludów swoim zasięgiem nie objęły Rosji.
□ W wyniku postanowienia kongresu wiedeńskiego Prusy otrzymały Saksonię i Nadrenię.
□ W pierwszej połowie XIX w. żadne z państw Ameryki Południowej nie uzyskało niepodległości.
□ Bitwa pod Synopą zakończyla się zwycięstwem Rosji.
□ Święte Przymierze zostało utworzone przez Kolumbię, Brazylię i Haiti.
3.Wśród podanych cech malarstwa romantycznego podkreśl dwie cechy charakterystyczne dla zamieszczonego obrazu.
''OBRAZ- Wolność wiodąca lud na barykady'' - Eugene Delacroix
A. postawa buntu
B. fascynacja naturą
C. motywy orientalne
D. odniesienie historyczne
4.Scharakteryzuj przebieg i skutki wojny krymskiej w latach 1853-1856.
*DAJE 100 PUNKTOW I NAJ*
agunel12 rozwiązanych zadań
agunel
8.11.2018 (18:05)
Opis
„Wolność wiodąca lud na barykady” to jeden z najsłynniejszych obrazów Delacroix. Został on namalowany w 1830 r., a bezpośrednią inspiracją do jego powstania była rewolucja lipcowa skierowana przeciwko ówczesnemu władcy Francji, Karolowi X. Obraz zdradza wyraźne cechy barokowe. Mamy tu do czynienia ze sceną zbiorową, o zawiłej kompozycji.
Plan obrazu został zaprojektowany na zasadzie układu piramidy, której wierzchołek stanowi flaga Francji. Centralną postacią dzieła jest kobieta, której strój wskazuje na mieszczańskie pochodzenie. Ponadto emanuje ona erotyzmem, ma obnażone ramiona i wyeksponowane piersi. W jednej ręce trzyma trójkolorową flagę francuską, a w drugiej bagnet. Przed kobietą leżą ciała poległych w walce. Za nią zaś podążają przedstawiciele wszystkich stanów społecznych.
Szczególnie zwracają tu uwagę dwie postaci. Mężczyzna ubrany w strój świadczący o jego inteligenckim pochodzeniu (autoportret Delacroix) oraz mały chłopiec z bagnetem w ręce. Do tego drugiego bohatera kilkadziesiąt lat później nawiązał Wiktor Hugo w wielkiej powieści „Nędznicy”.
Analiza i interpretacja
Postać kobiety przedstawiona na obrazie Delacroix jest alegorią wolności. Istotny jest
jej niejednoznaczny status. Z jednej strony przypomina ona zwykłą paryską przekupkę, z drugiej posiada klasyczne greckie i szlachetne rysy twarzy, a na jej obliczu malują się wzniosłe uczucia. Delacroix dzięki zestawieniu tych kontrastowych elementów pokazuje, że walka o wolność uszlachetnia prosty lud, a ponadto wolność jest zjawiskiem, które rodzi się wśród zwykłych ludzi zyskujących świadomość własnej godności.
Obecność przedstawicieli wszystkich stanów wskazuje na egalitarny charakter potrzeby samostanowienia. W pragnieniu wolności wszyscy są równi i mają do niej jednakowe prawo. Delacroix przywołuje tu wielkie ideały rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo, które stały się podstawą idei republiki. Dzięki temu obraz doskonale wpisuje się w światopogląd epoki romantyzmu, dokonuje się tu bowiem apoteozy rewolucji jako buntu wobec zastanej rzeczywistości. Rewolucja postuluje ideę stworzenia świata na nowo, tym razem według innych, lepszych założeń. Mamy tu do czynienia z romantyczną wiarą w przemianę rzeczywistości.
Kompozycja obrazu posiada charakter dynamiczny, a kolorystyka eksponuje symboliczne barwy francuskiej flagi. Szczególnie mocno odznacza się na tle całego obrazu czerwień kojarząca się z krwią rewolucjonistów. Sceneria obrazu została osadzona w realiach paryskich, jednak środki użyte przez artystę czynią z całości wielką, uniwersalną parabolę ludzkiej walki o godność, sprawiedliwość i wolność. to do 3
„Wolność wiodąca lud na barykady” to jeden z najsłynniejszych obrazów Delacroix. Został on namalowany w 1830 r., a bezpośrednią inspiracją do jego powstania była rewolucja lipcowa skierowana przeciwko ówczesnemu władcy Francji, Karolowi X. Obraz zdradza wyraźne cechy barokowe. Mamy tu do czynienia ze sceną zbiorową, o zawiłej kompozycji.
Plan obrazu został zaprojektowany na zasadzie układu piramidy, której wierzchołek stanowi flaga Francji. Centralną postacią dzieła jest kobieta, której strój wskazuje na mieszczańskie pochodzenie. Ponadto emanuje ona erotyzmem, ma obnażone ramiona i wyeksponowane piersi. W jednej ręce trzyma trójkolorową flagę francuską, a w drugiej bagnet. Przed kobietą leżą ciała poległych w walce. Za nią zaś podążają przedstawiciele wszystkich stanów społecznych.
Szczególnie zwracają tu uwagę dwie postaci. Mężczyzna ubrany w strój świadczący o jego inteligenckim pochodzeniu (autoportret Delacroix) oraz mały chłopiec z bagnetem w ręce. Do tego drugiego bohatera kilkadziesiąt lat później nawiązał Wiktor Hugo w wielkiej powieści „Nędznicy”.
Analiza i interpretacja
Postać kobiety przedstawiona na obrazie Delacroix jest alegorią wolności. Istotny jest
jej niejednoznaczny status. Z jednej strony przypomina ona zwykłą paryską przekupkę, z drugiej posiada klasyczne greckie i szlachetne rysy twarzy, a na jej obliczu malują się wzniosłe uczucia. Delacroix dzięki zestawieniu tych kontrastowych elementów pokazuje, że walka o wolność uszlachetnia prosty lud, a ponadto wolność jest zjawiskiem, które rodzi się wśród zwykłych ludzi zyskujących świadomość własnej godności.
Obecność przedstawicieli wszystkich stanów wskazuje na egalitarny charakter potrzeby samostanowienia. W pragnieniu wolności wszyscy są równi i mają do niej jednakowe prawo. Delacroix przywołuje tu wielkie ideały rewolucji francuskiej: wolność, równość, braterstwo, które stały się podstawą idei republiki. Dzięki temu obraz doskonale wpisuje się w światopogląd epoki romantyzmu, dokonuje się tu bowiem apoteozy rewolucji jako buntu wobec zastanej rzeczywistości. Rewolucja postuluje ideę stworzenia świata na nowo, tym razem według innych, lepszych założeń. Mamy tu do czynienia z romantyczną wiarą w przemianę rzeczywistości.
Kompozycja obrazu posiada charakter dynamiczny, a kolorystyka eksponuje symboliczne barwy francuskiej flagi. Szczególnie mocno odznacza się na tle całego obrazu czerwień kojarząca się z krwią rewolucjonistów. Sceneria obrazu została osadzona w realiach paryskich, jednak środki użyte przez artystę czynią z całości wielką, uniwersalną parabolę ludzkiej walki o godność, sprawiedliwość i wolność. to do 3
komentarze
PUNKTU 4 juz nie potrzebuje :)