profil

Współczesne sondy kosmiczne wybierz jedną z aktualnych misji kosmicznych,w których sondy badaja nasz Układ

słoneczny lub wszechświat.Opisz zadanie tej sondy i podstawowe elementy budowy (aparatury badawczej).Napisz jakie,twoim zdaniem,mogą mieć znaczenie dla ludzkości badania wykonane przez ta saonde?błagam mam nadzieje ze tutaj jeszcze ktos zagląda i jest w stanie mi pomoc
5 pkt za rozwiązanie + 3 pkt za najlepsze rozwiązanie - 6.12.2016 (21:37) - przydatność: 100% - głosów: 2
Odpowiedzi
Geist
7.12.2016 (00:18)
New Horizons – sonda kosmiczna amerykańskiej agencji NASA, której celem jest zbadanie Plutona (planety karłowatej na krańcach Układu Słonecznego), jego księżyca Charona oraz co najmniej jednego innego obiektu pasa Kuipera. W związku z odkryciem czterech małych księżyców Plutona (Nixa, Hydry, Kerberosa i Styxa), do celów misji zostały dodane zadania związane z badaniem tych obiektów. W drodze do Plutona, sonda wykonała manewr asysty grawitacyjnej podczas przelotu, 28 lutego 2007 roku, obok Jowisza. Sonda nie została wprowadzona na orbitę Plutona, lecz przeleciała obok niego 14 lipca 2015 roku. Na styczeń 2019 planowany jest przelot obok obiektu pasa Kuipera 2014 MU69. Misja New Horizons realizowana jest w ramach programu New Frontiers. Jest ona piątą sondą w historii eksploracji przestrzeni kosmicznej, która znalazła się na trajektorii ucieczkowej z Układu Słonecznego. Cztery poprzednie sondy, które opuściły już Układ Słoneczny to Pioneer 10, Pioneer 11, Voyager 1 i Voyager 2.
Cele misji:
Wykonanie map składu powierzchni Plutona i Charona.
Zbadanie budowy geologicznej i morfologicznej Plutona i Charona.
Zbadanie atmosfery Plutona i tempa jej utraty.
Poszukiwanie atmosfery wokół Charona.
Pomiary temperatury powierzchni Plutona i Charona.
Poszukiwanie pierścieni i nowych księżyców Plutona.
Obserwacja zmian w czasie występujących na powierzchni i w atmosferze Plutona.
Wykonanie stereoskopowych zdjęć Plutona i Charona.
Obserwacja jonosfery Plutona i jej interakcji z wiatrem słonecznym.
Poszukiwanie pola magnetycznego Plutona i Charona.
Uzyskanie dokładniejszych wartości podstawowych parametrów fizycznych (promień, masa, gęstość) i elementów orbity Plutona i Charona
Aparatura badawcza New Horizons jest niewiarygodnie wydajna. Łącznie siedem instrumentów pobiera moc tylko około 28 watów. W skład instrumentarium wchodzą trzy urządzenia optyczne, dwa plazmowe, czujnik pyłu i radiowy odbiornik/radiometr.
Tak więc na pokładzie New Horizons znalazły się:
Alice, spektrometr ultrafioletowy, który zbada skład atmosfery i strukturę Plutona,
Ralph, widzialno-podczerwona kamera, która wykona barwne mapy Plutona Charona w wysokiej rozdzielczości, oraz mapy składu powierzchni tych ciał,
LORRI, (czyli Long Range Reconnaissance Imager), sfotografuje powierzchnę Plutona z rozdzielczością około 45 metrów,
SWAP, (czyli Solar Wind Around Pluto), zmierzy naładowane cząski wiatru słonecznego w pobliżu Plutona, aby określić, czy posiada on magnetosferę, oraz zmierzy jak szybko „znika” atmosfera planety,
PEPSSI, (Pluto Energetic Particle Spectrometer Science Investigation), będzie szukać neutralnych atomów uciekających z atmosfery Plutona, ulegających potem naładowaniu w interakcji z wiatrem słonecznym,
SDC, (Studen Dust Counter), policzy i zmierzy masy drobin pyłu na całej trajektorii statku, w ten sposób zbadana zostanie przestrzeń miedzyplanetarna Układu Słonecznego, czego dotąd nigdy nie robiono,
REX, (Radio Science EXperiment), urządzenie zintegrowane z systemem radiotelekomunikacyjnym statku, zbada atmosferę Plutona, właściwości termiczne powierzchni, oraz zmierzy masy Plutona, Charona i ewentualnych obiektów Pasa Kuipera (ang. skrót KBO – Kuiper Belt Object) w rozszerzeniu misji.
Ludzkość pozna lepiej kosmos .Sonda przyczyni się też do tego że ludzkość zrozumie żeby podbić kosmos trzeba zwiększyć wydatki na takie instytucje jak NASA.
A także może się też przyczynić do budowy tak zwanej Tarczy Anty kometowej której ludzkość teraz nie ma . Jak by teraz leciała kometa w stronę ziemi to ludzkość była by  bezradna.
2016-2020 – badanie pasa Kuipera. W czasie przelotu sonda ma z daleka obserwować około dziesięciu do dwudziestu obiektów pasa Kuipera, widocznych dla sondy jako niepozorne punkciki. Mimo to sonda będzie w stanie badać ich ruchy oraz oceniać jasność i kolor[24].
1 stycznia 2019 – przelot w pobliżu 2014 MU69,[6] obiektu znajdującego się w odległości 43,4 au. Swój kolejny cel sonda dostrzeże zapewne około 80 dni przed przelotem[24].
Oficjalnie sonda ma zakończyć misję w czerwcu 2022 roku, ale jeśli przetrwa w dobrym stanie, obserwacja kolejnych mijanych obiektów pasa Kuipera będzie kontynuowana 

Przydatne rozwiązanie? Tak Nie