TEATR DIONIZOSA:
Jest to teatr starożytnej Grecji, gdzie po raz pierwszy pokazywane były sztuki słynnych dramaturgów (Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa, Arystofanesa i Meandra). Leży on u stóp Akropolu obok „Sanktuarium Dionizosa”. Dawniej teatr miał drewniane siedzenia, które zamieniono na kamienne w latach 342-326 r. p.n.e. w większości w takiej formie, jaką widzimy dzisiaj. Teatr mógł pomieścić około 20 000 widzów w 78 rzędach. Pierwszy rząd zawierał 67 marmurowych tronów, gdzie siadywali ważniejsi obywatele.
Orchestra – otwarty półokrąg między sceną a widownią został przebudowany przez Rzymian, którzy organizowali tutaj walki gladiatorów, jak i pozorowane bitwy morskie.
ODEON HERODESA ATTYKUSA:
Teatr u stóp Akropolu został wybudowany w II wieku przez Herdesa Attykusa na cześć swojej żony Pegilli. Ma kształt właściwy teatrom starożytnym w Rzymie. Mieści około 5000 widzów. Widownia była restaurowana w latach 1950-51. Pierwotnie używany był dla spektakli muzycznych i dramatycznych. Dzisiaj jest głównym miejscem Ateńskiego Festiwalu prezentującego każdego lata koncerty, recitale i przedstawienia dramatyczne.
Treść zweryfikowana i sprawdzona
Zgodnie z misją, Redakcja serwisu dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne i sprawdzone treści edukacyjne.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.
Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany materiał został zweryfikowany przez Redakcję lub ekspertów współpracujących z serwisem.
Weryfikacja tekstu odbywa się na następujących poziomach:
1. Sprawdzenie tekstu pod kątem ewentualnych błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych lub innych.
2. Weryfikacja tekstu pod kątem błędów rzeczowych.
3. Sprawdzenie materiału pod kątem ich aktualności.