Ostatnia wigilia klasowa

?Ostatnia wigilia?

Jest godzina dziesiąta trzydzieści. Po wspaniałym koncercie kolęd w wykonaniu szkolnego chóru wszystkie klasy zbierają się w swoich salach. Dla klas trzecich to dość wyjątkowy dzień. Tak jak w czwartej klasie Szkoły Podstawowej była pierwsza klasowa wigilia, tak w tym roku obchodzimy ja po raz ostatni. Naszemu zespołowi zależy na tym, aby pozostała ona w naszej pamięci.
Tą wyjątkową uroczystość spędzamy na stołówce szkolnej(uważam to za najlepsze miejsce na taką okazje). Na stole znajduje się wiele ?potraw? tj. pomarańcze, mandarynki, banany, ciasteczka, pierniczki i różne ciasta oraz inne słodkości. Jak nakazuje tradycja przed posiłkiem należy się z każdym bez wyjątku przełamać opłatkiem i złożyć życzenia. Wszyscy jesteśmy zaskoczeni atmosferą, jaką udało nam się stworzyć. To naprawdę niesamowity widok. Nasza klasa dawno nie była taka zgrana.
Po pięknych i szczerych życzeniach w końcu możemy zasiąść do stołu. W tym momencie do stołówki wkracza pani Charzewska, pełna podziwu dla naszej klasy, za taką organizację. Jej oczy błyszczą na widok prezentów pod choinką i słodkości na stole. Mimo naszych próśb o pozostanie z nami, musi iść do swojej klasy. Przy stole brakuje Edyty. W tej chwili wychodzi z kuchni i podaje barszcz. Niektórzy nie wykazują chęci spróbowanie tej potrawy. Dziwi mnie dlaczego. Barszcz jest bardzo smaczny. Pani Charzewska nawet nie wie, ile traci. Pierwszy raz w historii naszej klasy, na wigilii klasowej gości Św. Mikołaj, za którego przebrał się Andrzej. Strój ten bardzo do niego pasuje. Wszystkie prezenty rozdane. W powietrzu czuć szczęście i radość. Jednak pod choinka jest jeszcze jeden prezent i osoba, do której ten prezent powinien należeć. Andrzej podnosi prezent. Dobrze, że powiedzieliśmy mu przed wigilią dla kogo jest. Andrzej wolnym krokiem podchodzi do pana Grzegorza. W momencie wręczania prezentu, na twarzy pana Krygera ukazuje się zdziwienie a za moment wzruszenie. Każdy odpakowuje swój prezent i chwali się nim. Czas na zdjęcia. Dziewczęta robią wspólne fotografie na portal www.epuls.pl i www.nasza-klasa.pl. Zaraz po nich chłopcy. W końcu wszyscy wspólnie pozujemy do zdjęć w czapkach mikołajkowych. Patrząc z boku, nigdy bym nie przypuszczała, że taka klasa mogła mieć w przeszłości jakieś kłopoty z porozumieniem się.
Na pewno wszyscy będziemy mile wspominać te święta. Były one najwspanialsze ze wszystkich spędzonych razem wigilii. Może to dlatego, że jesteśmy starsi i umiemy poprawnie się zachować w takich sytuacjach. Mam nadzieję, że wigilia ta pomoże poprawić atmosferę i stosunki koleżeńskie w klasie. Wspólne zdjęcie wstawię w ramkę i postawie na biurku, by pamiętać o tej wspaniałej wigilii, która wypełniła nasze serca i rozjaśniła nasze twarze.