Religie Świata

Religia jest to pełna czci postawa człowieka w stosunku do Boga. Tak jest od strony subiektywnej. Od strony obiektywnej jest to wyraz tej wewnętrznej postawy w słowach, przedmiotach i instytucjach.
A więc są to, po pierwsze: teksty modlitewne, pieśni, psalmy, hymny, litanie, medytacje i rozmyślania, poezja i literatura religijna, a poza tym wyznania wiary, opisy wierzeń, usystematyzowany zbiór prawd wiary od katechizmu do teologii.
Po drugie, przedmioty, którymi się posługują wyznawcy w swoich nabożeństwach: naczynia, stroje liturgiczne, dzieła sztuki malarskiej, rzeźbiarskiej, polichromie, witraże, obrazy, posągi, pomniki, płaskorzeźby, dzieła architektoniczne jakimi są budynki kościołów, ich wystrój.
Po trzecie: nabożeństwa, obrzędy. W ich skład wchodzą m.in.: gest rozłożonych rąk, pokłony, całowanie ołtarza, namaszczenia, okadzania, pokrapiania, procesje.
Do trzeciej grupy należą również instytucje, które nie są ściśle związane z obrzędami liturgicznymi, ale z funkcjonowaniem danej społeczności wyznaniowej. Należą tu wreszcie zwyczaje tej społeczności wierzących, przepisy postępowania w życiu pozaliturgicznym, które to przepisy prawa i obowiązki bywają najczęściej skodyfikowane w jakimś systemie prawnym. Odnośnie religii obiektywnej trzeba dodać: człowiek musi się strzec, aby nie doszło do wypaczenia i wynaturzenia. Jak historia religii wskazuje, człowiek mając do swojej dyspozycji obiektywizacje religijne, chce Boga uprzedmiotowić, rozporządzać Nim i manipulować, wymuszać na Bogu swoją wolę, żądając, by mu był posłuszny - tego chciałaby magia.
Religia w sensie subiektywnym rzutuje na całe życie człowieka. Im bardziej jest on świadomy, że istnieje Bóg, Jego potęga, wszechmoc ogarniająca wszystko, Jego świętość, piękno, miłość ku ludziom, tym bardziej człowiek zmienia się, tym bardziej chce być bliski Bogu, trwać przy Nim, pełen czci i uwielbienia. Zmienia się również jego sposób patrzenia na świat, na ludzi, na siebie samego, jego stosunek do pracy, do obowiązków, do traktowania swojego życia w ogóle, jak i każdego dnia, każdej godziny. Wzrasta jego poczucie odpowiedzialności za każde słowo, za każdy czyn, za cały swój świat myśli, pragnień, pożądań, a zwłaszcza za motywacje swoich czynów, swojego postępowania. To jest nie tylko pragnienie, aby być blisko z Bogiem, ale również by być Jemu podobnym w Jego sprawiedliwości i miłości, w Jego pokoju, ciszy, porządku.
Innymi słowy, świadomość tego, że Bóg istnieje, i poznawanie Boga w Jego potędze, dobroci i pięknie powoduje, że człowiek zaczyna się zmieniać. Albo jeszcze lepiej - człowiek wyciąga z tego wnioski i zaczyna kształtować swoją osobowość tak, by być godnym Boga.
BUDDYZM - Założycielem tej religii i twórcą podstawowych jej założeń był, żyjący od około 560 do 480 roku p.n.e. Siddh?rtha Gautama . Buddyzm opiera się na Czterech Szlachetnych Prawdach oraz Ośmiorakiej Ścieżce prowadzącej do ustania cierpienia. Słowo " buddha ", używane obecnie w odniesieniu do Siddh?rthy Gautamy, w sanskrycie i p?li oznacza dosłownie "przebudzony". Takie imię obrał Siddh?rtha Gautama, kiedy zaczął głosić swoje nauki.Buddyzm od początku swojego istnienia był religią o bardzo luźnej strukturze, zarówno od strony organizacyjnej, jak i doktrynalnej. W trakcie rozwoju historycznego powstały liczne jego odmiany i szkoły, które zazwyczaj (choć nie zawsze) nawzajem się tolerowały, a nawet wspierały. Współcześnie buddyzm dzieli się na trzy tradycje:
-Theravada
-Mahayana
-Vajarayana
Społeczność buddystów liczy 376 milionów wyznawców, co daje buddyzmowi piąte miejsce wśród najliczebniejszych religii świata. Liczba sympatyków buddyzmu, uznających go przede wszystkim za zbiór zasad moralno-etycznych, systematycznie wzrasta, wraz z zainteresowaniem tą religią.Buddyści przyjmują, że nie ma nic trwałego, co mogłoby przechodzić do następnego życia. Nie ma żadnego trwałego osobowego "ja", "duszy", "atmana". Karma z poprzedniego życia może jednak mieć wpływ na następne
Podstawą wszelkiego istnienia według buddyzmu jest Pustka, chodzi tu o brak (pustkę) własnej natury zjawisk. Zjawiska przejawiają się, jednak nie mają własnej esencji, gdyż są zależne od wielu czynników. Pojawiają się w określonych warunkach, trwają przez jakiś czas, następnie znikają.
Nirwana jest terminem oznaczającym ustanie wszelkiego pragnienia. Porównuje się ją do zdmuchnięcia płomienia, co jest metaforą uwolnienia się przez czującą istotę od wszelkich namiętności. Buddyści uważają, iż przebudzona istota może żyć na tym świecie bez "chwytania się", czyli bez pragnień w stosunku do ludzi, zjawisk i przedmiotów, co do których powstaje cierpienie (nie mylić z ascezą). Jej działania będą wtedy wzbudzały owoce, jednak tylko te, które nie przyczynią się do uczestniczenia w nieustannym cyklu narodzin i śmierci. Przebudzona istota, osiagnąwszy Nirwanę, odchodzi bowiem trwale ze świata przyczyny-i-skutku, co jest tożsame z ostatecznym uwolnieniem się z cyklu narodzin i śmierci. Warunkiem osiągnięcia Nirwany za życia jest uwolnienie umysłu od niewiedzy poprzez poznanie stosownych nauk i praktyk, prowadzących do trwałego uwolnienia się od cierpienia; jednak jej pełnia następuje dopiero po śmierci.
ISLAM - jest to religia monoteistyczna założona przez Mahometa. Druga na świecie pod względem liczby wyznawców. Szacuje się, że obecnie 1,4 miliarda ludzi (około 20% ludności świata) to wyznawcy islamu. Słowo islam w jezyku arabskim oznacza oddanie się Bogu. Za ostatniego proroka uważa się Mahometa a za ostatnio objawioną księgę - Koran.Prawo islamskie oparte jest na Koranie.
Według muzułmanów Bóg (Allah) jest wszechmogący, jest źródłem wszelkiej wiedzy i sprawiedliwości, ma znajomość prawa doskonałego. Jest niepodobny do nikogo i niczego nie można z nim porównywać (islam zabrania przedstawiania go w jakiejkolwiek postaci).
Wyznawcy islamu mają pięć podstawowych obowiązków :
1. Modlitwa - odprawiana pięć razy dziennie, z twarzą zwróconą w stronę Mekki. Dzieci i osoby chore mogą odmawiać 3 razy dziennie.
2. Jałmużna - określoną część swych dochodów (najczęściej 2,5%) muzułmanin ma obowiązek oddawać biednym. Uważana jest za jeden z pierwszych "nowoczesnych" podatków socjalnych
3. post - w ciągu dziewiątego miesiąca roku muzułmańskiego (ramadanu), muzułmanie muszą powstrzymywaćsię od jedzenia i picia (nie dotyczy kobiet w ciąży lub karmiących, małych dzieci, osób ciężko chorych oraz odbywających długą i wyczerpującą podróż) a także palenia tytoniu i uprawiania seksu od wschodu do zachodu słońca.
4. Pielgrzymka do Mekki - muzułmanin musi ją odbyć przynajmniej raz w życiu, jeśli pozwala mu na to sytuacja materialna. Często na podróż składa się cała lokalna wspólnota lub rodzina, która deleguje jedną osobę.
5. Wyznanie Wiary - nie ma Boga prócz Allaha. Jest ona również aktem włączenia do wspólnoty muzułmańskiej i w razie przyjęcia islamu na łożu śmierci jest powszechnie uważana za warunek wystarczający do uznania za pełnoprawnego muzułmanina.
JUDAIZM - religia monoteistyczna , uworzona w II tysiącleciu p.n.e. Stanowi narodową religie Żydów. Jej wyznawcy znajdują się na całym świecie, ale obecnie jest ich najwięcej w Izraelu. Podstawą judaizmu jest wiara w jednego Boga będącego nie tylko stwórcą świata, ale także jego stałym "nadzorcą", czy też "opiekunem". Bóg ten zawarł z ludem Izraela wieczyste przymierze, obiecując ochronę i pomoc w zamian za podporządkowanie się nakazom Boga. Według własnej tradycji twórcą judaizmu i pierwszym Żydem był Abraham.
Prawo żydowskie ( halacha) reguluje życie wyznawcy judaizmu tak szczegółowo, że trudno oddzielić wyznawanie religii od zajęć doczesnych. Jego podstawą jest Pięcioksiąg mojżeszowy (Tora), 613 przykazań, 248 nakazów i 365 zakazów.

Istnieje wiele rodzajów judaizmu :
- Felaszowie
- judaizm majestatyczny
- judaizm rekonstruistyczny
- judaizm konserwatywny
- judaizm ortodoksyjny
- judaizm postępowy
- chasydzi
- haredim (judaizm ultraortodoksyjny)
- judaizm rabiniczny
- judaizm świątynny
CHRZEŚCIJAŃSTWO - religia monoteistyczna, głosi naucznie o mesjaństwie i synostwie bożym Jezusa Chrystusa i jego męczęńskiej i odkupicielskiej śmierci oraz zmartwychwstaniu. Jest to największa religia na świecie pod względem liczby wyznawców. Symbolem chrześcijaństwa kiedyś była ryba a teraz jest krzyż. Chrześcijaństwo opiera się na Biblii.

Jest bardzo wiele odłamów chreścijaństwa :
-afrochrześcijaństwo
- arianizm
- badacze Pisma Świętego
- Świadkowie Jehowy
- katolicyzm
- grekokatolicyzm
- rzymskokatolicyzm
- sedewakantyzm
- starokatolicyzm
- mariawityzm
- polskokatolicyzm
- prawosławie
- protestantyzm
- anababtyzm
- amisze
- anglikanizm
- adwentyzm
- babtyzm
- kalwinizm
- luteranizm
- metodyzm
- pentakostalizm
Termin chrześcijaństwo używany jest na określenie jednej z największych religii monoteistycznych na świecie. Szacunkowo oblicza się, że chrześcijaństwo ? we wszystkich jego nurtach i odmianach - wyznaje około 30% ludności świata (1,8 miliardów). W tym: około 970 milionów to katolicy (zob. katolicyzm), 300-450 milionów - protestanci (zob. protestantyzm), 150 milionów - prawosławni (zob. prawosławie), 60 milionów ? anglikanie (zob. anglikanizm) i 30 milionów wyznawców starożytnych Kościołów wschodnich - niechalcedońskich.
Chrześcijaństwo narodziło się na początku naszej ery na Bliskim Wschodzie. W pierwszych latach swojego istnienia związane było ze wschodnią prowincją Cesarstwa Rzymskiego ? Judeą, zwaną też w kolejnych stuleciach Palestyną. Szybko jednak religia ta wyszła poza granice Judei oraz jej mieszkańców ? Żydów.
Nie ma żadnych wątpliwości, że chrześcijaństwo narodziło się i rozwija po dzień dzisiejszy wokół osoby Jezusa z Nazaretu, zwanego najczęściej Jezusem Chrystusem. Podstawową doktryna chrześcijaństwa, która wyróżnia jej wyznawców od innych religii oraz grup parachrześcijańskich jest przekonanie, że Jezus z Nazaretu jest prawdziwym Synem Boga, prawdziwym Bogiem i człowiekiem, który narodził się z ziemskiej kobiety, aby swoją męczeńską śmiercią na krzyżu ofiarować wszystkim, którzy w Niego wierzą, zbawienie.
Jezus Chrystus był Żydem, podobnie jak i Jego pierwsi uczniowie i naśladowcy. Stąd też najstarszą wspólnotę wyznawców Chrystusa nazywa się gminą judeochrześcijańską. Cechowała się ona tym, że oprócz wiary w Jezusa jako Zbawiciela ? Mesjasza (Chrystusa), jej członkowie zachowywali większość zwyczajów żydowskich, łącznie z obrzędem inicjacyjnym ? obrzezaniem.
Dalszy rozwój wyznawców Jezusa wiąże się z diasporą żydowską w Cesarstwie Rzymskim oraz miastami i osiedlami Azji Mniejszej. To właśnie Żydzi z diaspory, jeszcze za życia pierwszych uczniów Jezusa, zwanych później apostołami, przyjmowali wiarę w Syna cieśli z Nazaretu (miejsca gdzie Jezus wzrastał pod okiem swojego ziemskiego opiekuna). Pierwsi chrześcijanie przywiązywali także bardzo duże znaczenie do dwóch najważniejszych chrześcijańskich obrzędów: sakrament chrztu i eucharystii.
Najważniejsze wspólnoty chrześcijańskie w tamtym okresie to ? oprócz Judei ? Damaszek, Antiochia Syryjska, Cezarea, Ikonium, Efez, Ateny, Leodycea, Filadelfia, Korynt, Tesaloniki, Smyrna, Fillipia i Rzym. Początkowo uważano wyznawców tych gmin za członków nowej sekty judaistycznej. Dopiero, pewne widzialne rozróżnienie między chrześcijanami a wyznawcami religii żydowskiej usankcjonował pierwszy sobór, który odbył się w Jerozolimie, około 50 roku. Największe zasługi w rozwoju nowej religii ma tutaj jej najsłynniejszy misjonarz i apostoł Paweł z Tarsu.
W pierwszym stuleciu istnienia chrześcijaństwa spisano jej święte księgi, które otrzymały nazwę Nowy Testamentu, stanowiące razem z księgami Starego Testamentu (święte księgi Żydów) Biblię lub Pismo Święte. Mniej więcej w tym samym czasie zaczęły się również kształtować struktury organizacyjne chrześcijaństwa, które określono jednym terminem - Kościół (gr. Ecclesia). Kształtowały się też struktury władzy, które na samym początku nosiły bardzo wyraźny charakter służebny. Od samego początku znane były trzy struktury władzy (usługiwania) w Kościele: biskup, prezbiter, diakon.
W tych ośrodkach, gdzie dynamicznie rosła liczba chrześcijan, siedziby biskupów dość szybko zamieniły się w tzw. patriarchaty (biskupstwa o charakterze honorowym). W II i III wieku znane już były patriarchaty w Antiochii, Aleksandrii i Rzymie. Później dołączyły jeszcze patriarchaty w Konstantynopolu (381 r.) i Jerozolimie (451 r.). Cała piątka nosi do dzisiaj zaszczytną nazwę pięciu starożytnych patriarchatów Kościoła. Podobne ośrodki o charakterze patriarchalnym rozwinęły się także poza granicami Cesarstwa Rzymskiego. Nazwano je katolikatami, które swoje siedziby posiadały w Persji i Armenii (IV w.) oraz w Gruzji (V w.).
Rozwój chrześcijaństwa przebiegał bardzo dynamicznie, chociaż nie brakowało momentów kryzysowych spowodowanych trudności wewnętrznymi i zewnętrznymi. Dość szybko też doszło do podziału chrześcijaństwa na liczne nurty i grupy wyznaniowe, które zaczęły różnić się strukturami organizacyjnymi, zwyczajami, ale także doktryną. W jednym tylko doktryna była niezmienna ? wiara w Syna Bożego Jezusa Chrystusa.
Dzisiaj wyróżnia się 3 najważniejsze nurty chrześcijaństwa:
Katolicyzm
Prawosławie
Protestantyzm