Charakterystyka Nerona.

Neron piastował w Rzymie najwyższą godność w imperium, otoczony tłumem pochlebców nazywających go zbawicielem świata. Żył w przepychu i rozpuście, prowadząc hulaszcy tryb życia.Nie dbał o swój wygląd ,w skutek czego roztył sie okropnie.Jego twarz , jak równierz reszta ciała , porośnięta była rudym włosiem, skąd też powstało przezwisko Miedzianobrody. Był krótkowidzem. Chcąc dopatrzyć się czegoś bliżej, spoglądał na świat poprzez szmaragd.

Imperatora nie można określić mianem prawdziwego człowieka. Była to osoba niezrównoważona, wręcz chora psychicznie, niezdolna do poważnego myślenia. Neron stał się krwawym despotąmordując tych , w których widział przeszkodę.By odzyskać władzę , odważyl sie wymordować swoją rodzinę.Cechowała go pycha , próżność i żądza sławy.Uważał się za Boga i jak bogowie rzymscy kazał sobie wznosić świątynie o oddawać hołd.Według jego mniemania, każdy kto nie wielbił cesarza, był wrogiem Rzymu.

Neron zaniedbał obowiązki państwowe.Był bezwględnym, nieodpowiedzialnym a także słabym władcą , kompletnie nie dostrzegającym istotnyh potrzeb państwa. Można okreslic go mianem człowieka zapatrzonego wyłącznie w siebie i realizującego wyłącznie własne kaprysy. Był także tchórzem, obawiał się bowiemreakcji ludu, na któryś z jego postępków. Próbował go więc udobruchać rozdawnisctwem zboża i oliwy.Nie miał też ostatecznie tyle odwagi, by sprzeciwić się woli tłumów, domagających się jednoznacznego ułaskawienia Ligii i Ursusa. Klaudiusz wyróżniał się okrucieństwem i nieobliczalnością. Był zdemoralizowanym i bezwględnym człowiekiem. Czerpałogromną radość z zabijania. Upajał się nieszczęściem innych ludzi. Chcąc zrzucić z siebie odpowiedzialność za zbrodnie podpalenia Rzymu,szukał rzekomych podpalaczy i nakazał aresztować chrześcijan, pod zarzutem podpalenia miasta. Człowiek ten nie posiadał serca. Urządzał igrzyska, na których okrutnie katował i uśmiercał chrześcijanrzucając ich na pożarcie zwirzętom lub podpalając ich. Miedzianobrody uważał się za wszechstronnego poetę, aktora,muzyka śpiewaka i tancerza. W tych rolach występował na widowiskach w Ancjum i w Grecji oraz w teatrach rzymskich. Był przekonany o wielkości swego talentu. Miał jednak zbyt wygórowane mniemanie o sobie. Porównywał się z Homerem, a w rzeczywistościnie miał pojęcia o prawdziwej literaturze. W głębokim przekonaniu o swym talencie, wymyślał godne pożałowania wiersze i poematy. Narzekał, iż nigdy nie widział płonącego miasta i dlatego nie mógł oddać prawdziwości i piękna ognia. Rozkazał podpalić Rzym, by stworzyć nowe miasto, Neronię. Neron uważał podpalenie za doskonałą inspirację do stworzenia perfekcyjnego poematu, większego nawet od "Iliady i Odesei". W czasie pożaru przyjechał do miasta, i upajając się widokiem pożaru, w ogóle nie troszczył sie o ludzki los. Nie wydajać żadnych rozkazów co do ocalenia choć części płnącego miasta, radował się w sercu ludzką tragedią.

Zbuntowany lud wraz z pretorianami utworzyli bunt, obalając cezara i wydając na niego wyrok śmierci. Neron chciał ujść pomście i pohańbieniu kończąc życie samobójstwem. Nie miał jednak na tyle odwagi by samemu wbić w siebie ostrze noża.

Moim zadaniem cezara przedstawiono w powieści jako uosobienie zła. Nie zostały ukazane żadne dobre strony tego człowieka, toteż jest to postać negatywna.


ps.dostałam za to 5- :)