Miłość, zamiast być źródłem radości, czasem doprowadza do tragedii.

W pełni zgadzam się z tezą sformułowaną w temacie, iż Miłość, zamiast być źródłem radości, czasem doprowadza do tragedii.Jest wiele takich przypadków na świecie. Media wciąż opowiadają o śmierci wielu osób, ale nie podają konkretnego powodu, dlaczego, niektórzy z nich zostali zabici albo popełnili samobójstwo. Wielu z nich nie żyje przez drugą osobę, którą obdarzyli wielkim uczuciem i wiedząc, że nie mogąc być z nim żyć szczęśliwie, tracą sens w życiu. Najpierw należałoby się zastanowić nad znaczeniem słowa miłość, gdyż wiele osób rzuca te słowa na wiatr. Mówiąc, że kogoś kocha albo darzy wielkim uczuciem, po tygodniu nudzi się tą osobą i wzdycha już do innego chłopaka albo dziewczyny. Według encyklopedii miłość to uczucie, które przejawia się w relacji do drugiej osoby (lub obiektu), połączonym z silnym pragnieniem stałego obcowania z nią, czemu może towarzyszyć pociąg fizyczny do osoby będącej obiektem uczucia, także jest to relacja między osobami oparta na uczuciu miłości. U niektórych ludzi bywa uważana za sens życia ludzkiego. Od wieków jest przedmiotem fascynacji i źródłem inspiracji dla twórców sztuki, literatury, psychologii, religii.
Jednym z autorów jest dramat Williama Szekspira zatytułowany ?Romeo i Julia?, który opowiada historię nieszczęśliwej miłości dwojga młodych ludzi. Tytułowi bohaterowie stali się wzorcami romantycznych kochanków. Ich miłość kończy się na śmierci obydwu osób przez zwykłe nieporozumienie. Romeo i Julia to dzieło doskonałe, autor ukazuje w nim moc, jaką ma miłość, jak potrafi zmienić nastolatków w osoby dorosłe duchowo i w pełni świadome swoich czynów. Zdeterminowane, by móc połączyć się z obiektem swoich westchnień. Młodzi ludzie nie mogli żyć razem w szczęściu, nie mogli cieszyć się ze swojej miłości, gdyż ich rodziny były od wieków wrogo nastawione do siebie.
Przytoczmy jeszcze jednego z autorów, który napisał o tragedii spowodowanej przez miłość, jest to Joseph Bedier. Poemat ten nosi tytuł ?Tristan i Izolda?. Ten poemat jest również wzorcem miłości, który wyznacza drogę kolejnym tekstom o miłości. W tym poemacie Tristan i Izolda wypijają magiczny napój, który symbolizuje ogromną siłę miłości. Kochankowie zmagają się z przeciwnościami losu. Nie mogąc pogodzić się z rozstaniem spotykają się potajemnie, ale zostają przyłapani przez Króla Marka. Tristan odjeżdża i poszukuje szczęścia, tam znajduje Izoldę o Białych Dłoniach, ale nie jest z nią szczęśliwy, gdyż nadal kocha Izoldę Złotowłosą. Zostaje ciężko zraniony podczas bitwy, jego ukochana nie zdąża ujrzeć go żywego. Po śmierci Tristana Izolda umiera, aby móc połączyć się z ukochanym. Kochankowie zostali pochowani w jednej kaplicy, a z grobu Tristana wyrasta głóg symbolizujący miłość trwająca wiecznie, nawet po śmierć kochanków.
Sądzę, że przedstawione przykłady wystarczą, aby przekonać o słuszności mojego stwierdzenia, że miłość czasem doprowadza do tragedii, ale potrafi też przetrwać śmierć. Choć to tylko niektóre z przykładów pisania o miłości doprowadzające do utraty życia, ale to najbardziej znane z poematów albo dramatów miłosnych. Wiemy także, że miłość uważana jest za sens życia i przedmiot fascynacji autorów, twórców sztuki.