Czy zgadzasz się ze słowami, które wypowiedział Lis - bohater lektury "Mały Książę" - "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Dobrze widzi sie tylko sercem"?

Czy zgadzasz się ze słowami, które wypowiedział Lis - bohater lektury "Mały Książę" - "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Dobrze widzi sie tylko sercem"?
Tak zgadzam się ze słowami Lisa. Choć często na pierwszy rzut oka osoba może wydawać się miła i sympatyczna, przy bliższym poznaniu okazuje się fałszywa i nie warta przyjaźni. Potwierdzają to przykłady z literatury.
Tytułowa bohaterka powieści Lucy Maud Montgomery "Ania z Zielonego Wzgórza" na początku wydawała się Maryli niezbyt ciekawą osobą. Była szczupła, wysoka, ruda i piegowata. Wiecznie mówiła i marzyła. Dopiero po jakimś czasie Maryla dostrzegła w niej wybitne cechy osobowości. Zauważyła, że dziewczynka ma wspaniałą duszę i dobre serce.
Adam Mickiewicz w swoim wierszu pt. "Przyjaciele" opowiada o dwóch chłopcach - Mieszku i Leszku, ktorzy byli znani w całej okolicy ze swej "przyjaźni". Lecz, gdy pewnego dnia napadał na nich niedźwiedź, to Leszek uciekł na drzewo pozostawiając swego druha na pastwę zwierzęcych pazurów. Wtedy dopiero okazało się, że to nie była prawdziwa przyjaźń, bo "prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie".
O tym, że nie wszystko, co widzimy, jest prawdą opisuje też Hans Christian Andersen w bajce "Brzydkie kaczątko". Pisklę po przyjściu na świat wydawało się wszystkim brzydkie i pokraczne. I mimo dobrego serca był przez wszystkich odtrącany. Po latach malec przeobraził się w pięknego łabędzia uznawanego za najszlachetniejszego z rodziny ptaków.
Te przykłady potwierdzają słowa Lisa, które mówią o tym, żeby nie oceniać ludzi powierzchownie, gdyż nie wszystkie cechy są dostrzegane przy pierwszym spotkaniu. Dopiero przy długim przebywaniu z daną osobą można poznać jej charakter i wnętrzne.