Wyobraź sobie, że jesteś średniowiecznym truwerem, który w karczmie "Pod lutym turem" snuje opowieści o tragicznych losach Juranda ze Spychowa.

1 .Jurand był człowiekiem o potężnej budowie ciała. Jego prawdziwe życie zaczęło się dopiero w momencie gdy wziął ślub z dziewczyną poznaną na dworze księżnej Anny Danuty. Później urodziła mu się córka, która otrzymała imię po księżnej ? Danusia.
Jurand razem z rodziną wiódł spokojne życie w Spychowie. Ale życie lubi płatać figle i Jurandowi przytrafił się tragiczny wypadek. W czasie pokoju na Spychów najechali Krzyżacy i ich rozbój spowodował śmierć ukochanej żony.

2. Jurand nie umiał pogodzić się z losem. Fakt, że stracił żonę wzbudzał w nim chęć zemsty. Doszła ona do takiego stopnia, że postanowił oddać Danusię , jedyną osobę którą miał na tym świecie ? pod opiekę księżnej. Uważał, że tak będzie lepiej. Że Danuśka będzie bezpieczniejsza, a on sam będzie miał więcej czasu na zemstę. Tak też się stało. Jurand bardzo szybko zyskał sławę wśród Krzyżaków. Wszyscy wiedzieli o jego wyczynach. Zabijał, niszczył deptał każdego Niemca, który wszedł mu w drogę. Nie oszczędzał. Nie zwracał uwagi na to co mówią inni. Po prostu chciał krwi, zemsty która rzekomo miała zaspokoić jego ból.

3. W tym momencie jedni mogą pomyśleć , że życie Juranda było szczęśliwe. Był sławny, dobrze zbudowany, miał córkę. Był kimś. Czego więcej mu potrzeba? A jednak Jurand nie był szczęśliwy. Rzadko odwiedzał Danusię, bo gdy tylko na nią spojrzał widział jej matkę. Im Danusia była starsza tym bardziej ból i tęsknota rosły.

4. Na tym nie skończyło się tragiczne życie pana Spychowa. Krzyżacy postanowili się zemścić na Jurandzie za te wszystkie lata wyrządzonej im krzywdy i poniesionych strat. Porwali Danuśkę. Dla Juranda to był cios poniżej pasa. Żądza krwi wzrosła jeszcze bardziej. Po otrzymaniu wiadomości od Krzyżaków ruszył do Szczytna by tam dać się upokorzyć i wyśmiać. A wszystko z miłości do niej. Do Danuśki. Gdy Zygfryd pokazał mu rzekomą Jórandównę Polak wpadł w szał. Chwycił pierwszy miecz, zaczął zabijać, zabijać i jeszcze raz zabijać. Nie liczył na to, że ujdzie z życiem ale chciał wykorzystać te ostatnie chwile na zemstę. Czyli to co robił w każdej minucie swojego życia. Krzyżacy w końcu schwycili Juranda i okaleczyli go. Stracił drugie oko, rękę i język.

5. Po kilku dniach Niemcy wypuścili Juranda. Co miał zrobić ? Był u kres wytrzymałości pozbawiony oczu, ręki? Wtedy powierzył swoje życie Bogu. Zrozumiał, że to jest kara która spotkała go za tyle wylanej krwi. Modlił się. Na szczęści Bóg wysłuchał próśb i Jurand spotkał Maćka, Jagienkę i Hlawę, którzy zabrali go do rodzinnego miasta.

6. Po kilku może kilkunastu już sama nie wiem ile czasu minęło Zbyszko odnalazł Danuśkę. Znalazł również oprawcę, którego posłał do Juranda. Wszyscy byli pewni, że Jurand skaże go na męki jakich nikt inny nie doznał, jednak stało się to czego nikt nie oczekiwał. Polak wybaczył Zygfrydowi i podarował mu wolność. Był to kolejny dowód na to, że Jurand zrozumiał własne błędy.

7. Wszystko byłoby wspaniale gdyby nie śmierć Danusi, która skonała przy Spychowie. Tak blisko miała do ojca, a jednak Bóg zabrał ją do siebie. Jurand stracił już jakąkolwiek nadzieję na dalsze życie. Straciło dla niego sens. Leżał już tylko na łóżku uśmiechnięty i jakby niedostępny. Widać było, że myślami i duszą jest już razem z Danuśką i ukochana żoną w niebie. Po kilku dniach skonał.

8. Osoba Juranda przedstawia nam wzór zawziętego człowieka, który mścił się za śmierć żony zamiast zająć się ukochanym dzieckiem. My sami powinniśmy zastanowić się nad naszym postępowaniem, czy przypadkiem w niektórych fragmentach nie czynimy jak Jurand i czy nas samych nie spotka tak tragiczny koniec jak jego.