Socjologiczna analiza pieniądza

? 1) Ewolucja pieniądza
2) Formy współczesnego pieniądza
3) Ekonomiczne funkcje współczesnego pieniądza
4) Społeczne funkcje pieniądza
5) Znaczenie pieniądza euro w procesie integracji społeczeństw europejskich
1. Ewolucja pieniądza
pieniądz towarowy

pieniądz kruszcowy

pieniądz monetarny

pieniądz papierowy

pieniądz bezgotówkowy
pieniądz elektroniczny

Pieniądz towarowy
W gospodarce naturalnej, kiedy nie było jeszcze pieniądza, rolę pośrednika w wymianie odgrywały konkretne dobra o powszechnie pożądanych cechach użytkowych. Były to początkowo skóry, zwierzęta, ryby, zboże, sól, herbata, bursztyn, jedwab, muszle, proste narzędzia (siekierki, toporki), a także sztuki bydła. Wymiana towar na towar, gdy doszła do skutku miała ważną cechę: aktu sprzedaży i kupna. Wartość towarów sprzedanych zawsze równała się wartości towarów zakupionych. Towary konsumpcyjne były więc pierwszą formą pieniądza, bowiem posiadały cechę powszechnej akceptacji. Każde z tych dóbr miało jednak pewne wady, które czyniły je niewygodnym w użyciu: niepodzielność (np. bydło lub skóry), szybka utrata wartości (np. zboże lub bryły soli) nie pozwalająca posługiwać się nimi i przechowywać ich w długich okresach, trudność w transporcie itp.
Pieniądz kruszcowy
Z czasem zauważono, że towarem, który najlepiej nadaje się na pieniądz, są metale: trwałe, nie psują się, łatwo je dzielić i przenosić z miejsca na miejsce, a rzadkość ich występowania gwarantuje wysoką wartość realną.
W dalszym rozwoju pieniądza uprawnieniem dla handlujących stało się więc zastąpienie towarów powszechnego użytku metalami.
Początkowo były to metale nieszlachetne jak żelazo, brąz, miedź, następnie metale szlachetne ? srebro, złoto. Gwarantowały one stabilność wartości.
Z czasem kruszce szlachetne przejęły funkcję pośrednika w wymianie ze względu na swoje właściwości fizyczne: duża wartość przy niewielkiej objętości, dobra podzielność i bardzo duża trwałość. Od tego etapu można mówić o wykształceniu się pojęcia pieniądza.

Pieniądz monetarny

Początkowo pieniądz kruszcowy funkcjonował w postaci nieregularnych bryłek, co stwarzało konieczność każdorazowego ich ważenia. Był więc uciążliwy w użyłkowaniu. Później złotnicy zaczęli nadawać im kształt płytek, sztabek, krążków bądź wieloboków, zaświadczając swoją pieczęcią ich wagę i próbę. Z czasem prawo do emisji pieniądza kruszcowego zostało przejęte przez panujących, pojawiły się monety zdobione wizerunkami i pieczęciami władców, później godłami państwowymi.
Posługiwanie się złotymi lub srebrnymi monetami nie było jednak ani wygodne ani tanie, a ich ilość nie była w pełni dostosowana do zapotrzebowania gospodarki na pieniądz.
Pieniądz papierowy
Zasoby pieniężne zaczęto deponować u złotników. W zamian władcy otrzymywali od złotników kwity depozytowe, które były zobowiązaniami złotników do natychmiastowego zwrotu monet właścicielowi, gdy ten sobie zażyczył. Kwit był więc zobowiązaniem złotnika do oddania przechowywanego kruszcu.
Kwity depozytowe zaczęły krążyć, pełniąc funkcje pieniądza. Pieniądz uległ dematerializacji.
Gdy niekiedy zawieszano wymienialność kwitów na złoto, państwo narzuciło społeczeństwu posługiwanie się pieniądzem papierowym. Była to nowa forma pieniądza ? pieniądz niewymienialny o kursie przymusowym. Na tym etapie ewolucji pieniądza pojawiły się banki emisyjne.
Pieniądz bezgotówkowy
Posiadacze gotówki zorientowali się, że wygodniej będzie ulokować pieniądze w banku, w formie wkładu. W zamian za dostarczone przez klienta banknoty, bank otwierał rachunek. Klient mógł w każdej chwili zażądać pieniądza gotówkowego o równowartości zapisu na swym rachunku bankowym.
Z czasem rozliczenia bezgotówkowe zaczęto realizować także wówczas, gdy klienci mieli rachunki w różnych bankach. Dłużnik mógł więc wydać polecenie bankowi, aby ten przelał określoną sumę na rachunek wierzyciela (polecenie przelewu).
Inną formą tego typu rozliczeń był czek bankowy ? dokument, na którym jego wystawca wydawał polecenie swojemu bankowi wypłacenia określonej sumy okazicielowi czeku. Wystarczał zwykły zapis dokonany piórem przez bankiera.
Pieniądz elektroniczny
Obecnie w wielu krajach zaczął funkcjonował pieniądz elektroniczny. Rachunki bankowe znajdują się w pamięci komputera, są one obciążane i uznawane automatycznie przy wykorzystaniu urządzeń elektronicznych. Formy rozliczeń dotychczas stosowanych, są zastępowane czynnościami dokonywanymi za pomocą kart magnetycznych. W rozliczeniach tego typu nie istnieje więc pieniądz bezgotówkowy. Pieniądzem jest tu zespół znaków na karcie magnetycznej, przekształconych za pomocą impulsów elektronicznych, które zawierają zakodowane informacje, oznaczające ruch pieniądza.
2. Formy współczesnego pieniądza
Do najbardziej rozpowszechnionych podziałów form pieniądza można zaliczyć podział na:
~ Pieniądz towarowy ? pełnowartościowe kruszcowe monety obiegowe, które współcześnie nie występują w powszechnym obiegu, mają jedynie podrzędne znaczenie z uwagi na okazjonalny charakter wprowadzania ich do obiegu
~ Pieniądz kredytowy ? pieniądz o wartości płatniczej znacznie wyższej niż wartość nominalna, a jego eminent podejmuje zobowiązanie płatnicze w wysokości równej wartości pieniądza
~ Pieniądz gotówkowy ? jego znaczenie nieustannie maleje od połowy lat 60-tych na korzyść obiegu bezgotówkowego.
~ Pieniądz bezgotówkowy ? czeki, karty kredytowe i karty płatnicze
Współcześnie występują także surogaty pieniądza, określane mianem substytutów, parapieniądza albo płynnych lokat. Określenie to dotyczy udokumentowanych lub nieudokumentowanych wierzytelności pieniężnych, które w każdym momencie mogą być przekształcone w środki płatnicze gotówkowe lub bezgotówkowe. Przykładem surogatów są: lokaty terminowe, papiery wartościowe (akcje, obligacje), sztabki złota, dzieła sztuki, rezydencje, działki budowlane.
Formy pieniądza gotówkowego:

banknoty bilon monety
v Znak pieniężny drukowany na papierze, który na mocy decyzji władzy państwowej ma na określonym terytorium charakter prawnego środka płatniczego i stanowi powszechny ekwiwalent towarów. v Są wprowadzane do obiegu przez upoważniony przez państwo bank, w Polsce - Narodowy Bank Polski. vDrobne znaki pieniężne, bite z metali pospolitych, posiadające pełną lub ograniczoną moc zwalniania od zobowiązań, przeznaczone do obsługi drobnego obrotu płatniczego. v Pełni funkcje pomocnicze i jest wprowadzany przez bank centralny lub Skarb Państwa (w Polsce Narodowy Bank Polski). v Zawarte są w nich domieszki innych metali, a zawartość czystego kruszcu wyrażona w procentach nazywa się próbą monety.v Obecnie występują w obiegu sporadycznie, mają wartość numizmatyczną. Jest to znak pieniężny o określonych wymiarach, próbie, kształcie i ciężarze.

3. Ekonomiczne funkcje współczesnego pieniądza:
| Miernik wartości produktów i usług - porównuje wartość towaru z wartością jednostki pieniężnej ? służy do wyrażania cen
| Środek wymiany (cyrkulacji) ? głównie w transakcjach kupna ? sprzedaży, gdy uregulowanie należności następuje w gotówce, zaraz po dokonaniu transakcji
| Powszechny środek płatniczy ? jest instrumentem regulowania wszelkich zobowiązań w gospodarce, umożliwia realizacje odroczonych płatności
| Środek tezauryzacji (środek przechowywania bogactwa) ? wszelkie zaoszczędzone dochody firm i ludności, z chwilą gdy zostaną odłożone w postaci nagromadzonych pieniędzy, wychodzą z obiegu i stają się środkiem tezauryzacji
| Pieniądz światowy ? taką rolę pełnią waluty narodowe najwyżej gospodarczo rozwiniętych państw świata: dolar USA, marka niemiecka, jen japoński, funt brytyjski, frank francuski
4. Społeczne funkcje współczesnego pieniądza:
funkcja behawioralna (zachowawcza)
funkcja motywacyjna w kierunku osiągnięcia lepszej wydajności i jakości pracy
funkcja informacyjna (komunikacyjna)
funkcja dezintegrująca społeczeństwo
funkcja integrująco ? instytucjonalna
funkcja kontrolna

Funkcja behawioralna (zachowawcza)
Pieniądz jest skutecznym stymulatorem zachowań ludzi. Reguluje ludzkie pragnienia, kształtuje swoiste myślenie, styl życia, model konsumpcji. Nadaje życiu sens, bo jest ekwiwalentem niezbędnym, aby przetrwać. Wszystko, co człowiekowi potrzebne do życia, jest dostępne za pieniądze. Żadna istota ludzka dopóki posiada pieniądze, nie zdaje sobie sprawy, jak bardzo potrafią one zmienić. W momencie ich utraty, człowiek traci też przywileje z nimi związane i spostrzega jak jego życie uległo zmianie. Pieniądz staje się więc wartością absolutną, jest wartością wartości przez co staje się przedmiotem pragnień, marzeń i wszelkich dążeń.
Socjologia pieniądza dostrzega wiele zjawisk wywołanych posiadanie nadmiernej ilości pieniędzy. Chodzi tu o taką kwotę, której posiadanie prowadzi do tego, że człowiek przestaje kontrolować swe zachowanie i styl życia oraz nieświadomie dopuszcza do sytuacji, w których jedyną decydującą wartością jest pieniądz. Bardzo szybko potrafią zawładnąć umysłem, silnie oddziałują na psychikę i podświadomość.
Zależnie od danej ilości pieniądza człowiek przybiera wobec otoczenia określone postawy. Prowadzi to do wyodrębnienia zjawiska chciwości i skąpstwa. Nie są to zjawiska sobie towarzyszące.
Funkcja behawioralna (zachowawcza) ciąg dalszy
Człowiek chciwy dąży za wszelką cenę do zdobycia dużej ilości pieniędzy po to, by dały mu one w przyszłości szczęście i możliwość realizacji marzeń. Ludzie chciwi poświęcają temu cały swój wolny czas, są opętani chęcią posiadania fortuny.
Pieniądz jako wartość absolutna dostarcza ludziom nieograniczonych możliwości wykorzystania go do realizacji wszelkich pragnień.
Podobnym zjawiskiem jest skąpstwo. W tym przypadku pieniądz jest też celem ostatecznym. Skąpiec kocha pieniądze już za samo ich istnieje. Chce je po prostu mieć. Posiadane pieniądze dają pewne poczucie bezpieczeństwa i samorealizacji, dlatego też skąpiec nie lubi dzielić się z innymi.
Kolejnym zjawiskiem wywołanym przez istnienie pieniądza jest przekupstwo, polegające na kupnie zobowiązania lub przekonania. Człowiek przekupny jest istotą słabą, uzależniającą swój byt od innych, a szczególnie od danej kwoty pieniędzy. To osobnik pozbawiony pewnych ludzkich wartości i zasad. Zapomina o swej osobistej dumie i o godności ludzkiej. Jest przekonany, że pieniądz uczyni go szczęśliwym i wolnym.
Funkcja motywacyjna
Motywy posiadania pieniędzy są różne. Walka o przetrwanie zmusza ludzi do zarabiania pieniędzy, bowiem tylko dzięki uzyskaniu określonej sumy pieniędzy, człowiek ma możliwość zapewnienia sobie odpowiednich warunków życia, rozwoju i doskonalenia swych umiejętności oraz realizowania pragnień. Do sposobów zarabiania pieniędzy należy zaliczyć:
E metody społecznie akceptowane ? uczciwa praca za odpowiednim wynagrodzeniem; ludzie zdobywają pieniądze dzięki umiejętności operowania innymi rzeczami i uzyskują je dzięki wrodzonym i wyuczonym zdolnościom do konkretnej działalności
E metody nieuczciwe (stosowane przy chęci szybkiego wzbogacenia się) ? ludzie zdają sobie sprawę z negatywnego postępowania, ale chęć dorobienia się jest silniejsza. Prowadzi to do zjawisk takich jak: handel żywym towarem, porwania dla okupu, zapłaty za zabójstwo. Te godne pogardy sposoby wzbogacania się przeliczają życie ludzkie na odpowiednią cenę.

Funkcja motywująca ciąg dalszy
Socjoekonomiczne zainteresowanie pieniądzem wskazuje, iż pieniądz jest wytworem społecznym oraz środkiem służącym realizacji różnych celów, w tym osiągania korzyści za pracę. Pieniężne wynagrodzenie za pracę stanowi bowiem jedno z kryteriów oceny społecznej wartości pracownika, źródło jego prestiżu.
W socjologii pracy występuje kilka teorii zajmujących się wpływem wynagrodzenia pieniężnego na motywację pracy pracownika.
? Brown ? pieniądze są potrzebne pracownikowi, aby uniknąć lęku, redukują stresy
? Hezberg ? pieniądze są sposobem unikania poczucia niesprawiedliwości i depresji ekonomicznej
? Dollard ? pieniądze tworzą nowy popęd, skłonności do dalszych pieniędzy i szerszych potrzeb
? Vroom, Gellerman ? pieniądze służą do uzyskania pożądanych korzyści, pełnią funkcję w osiąganiu różnych wartości i realizacji stawianych sobie celów.

Funkcja informacyjna (komunikacyjna)
Pieniądze stanowią swoiste źródło informacji o sytuacji ekonomicznej państwa, które pieniądz emituje. Także wygląd pieniądza, technika wykonywania, jakość materiału, z którego został wykonany informują o poziomie kultury danego społeczeństwa. O pieniądzu jako środku przekazu wizualnego, świadczyć również mogą zamierzone i świadomie umieszczone na banknotach, monetach, hasła, wizerunki, czy emblematy mówiące o powszechności ich uznawania i przyznawanym im prestiżu społecznym.
Na informacyjną funkcję pieniądza wskazał F. A. Von Hayek zdaniem którego, funkcją płac jest nie tylko wynagradzanie ludzi za to, co zrobili, lecz również informowanie ich, co we własnych i ogólnym interesie powinni robić. Dochody nie zawsze są proporcjonalne do wysiłku i starań jednostki, a wynagrodzenie zależy nie od subiektywnych zalet i wysiłków pracownika, ale od wartości jego usług dla innych.

Funkcja dezintegrująca społeczeństwo
Pieniądz powoduje rozkład istniejących struktur społecznych i powstawanie nowych. Jest środkiem uzależnienia i wyzysku jednostek, grup społecznych oraz całych społeczeństw. Jest więc szczególnie niebezpiecznym źródłem powstania paniki społecznej i instrumentem gry polityków.
Państwo realizując rozmaite cele ekonomiczno ? społeczne nie jest w stanie oprzeć się naciskom różnych grup interesu, reprezentujących własne korzyści. Funkcje państwowe, aby utrzymać swą pozycję w panującym systemie politycznym, każdy rząd ulega większym lub mniejszym naciskom i stara się spełniać żądania, przeważnie sprowadzając je do presji na zwiększenie podaży pieniądza lub jego podziału zgodnie z wolą grup nacisku.
Funkcja pieniądza jako środka dezintegrującego społeczeństwo i jego struktury wskazuje, iż jest on czynnikiem podporządkowującym sobie inne wartości, wymuszającym posłuszeństwo wobec siebie.
Posiadanie określonej ilości pieniędzy wyzwala w ludziach poczucie pełnej wolności, swobody, niezależności, siły i władzy.

Funkcja dezintegrująca społeczeństwo ciąg dalszy
Dążenie do wzbogacenia się wywołuje wiele różnic między grupami społecznymi. Obejmuje się wyraźne wyodrębnienie warstwy ludzi bardzo bogatych, których jest zdecydowana mniejszość, oraz ludzi biednych, stanowiących większość i średniozamożnych, którzy starają się żyć na poziomie przeciętnej godności. Różnice te powodują wyzysk człowieka przez człowieka, a tym samym konflikty społeczne.
Motywem bogacenia się jest również zdobywanie sławy i kariery. Ludzie bogaci są bowiem sławni, znani, żyją w głębokim przekonaniu, że wtedy nikt o nich nie zapomni.
Pokusa zdobycia pieniądza jest tak silna, że nie liczy się sposób jego zarabiana. Nielegalne zyski płynące z działalności zorganizowanej przestępczości wymagają ?czyszczenia? dochodów zwanego ?praniem brudnych pieniędzy?. Pieniądze te trafiają do systemów finansowych państwa oraz międzynarodowego obiegu finansowego. Okazuje się, że zorganizowane grupy przestępcze zagrażają nie tylko stabilności własnego kraju, ale ich operacyjna zdolność i gotowość narusza bezpieczeństwo społeczno ? ekonomiczne innych krajów.

Funkcja integrująco ? instytucjonalna
Pieniądz tworzy i kształtuje stosunki między ludźmi. Jest ośrodkiem wartości, wokół którego zawiązuje się wiele więzi przedmiotowych, osobistych, uczuciowych, nieformalnych i formalnych. Na podłożu tych więzi powstają rozmaite instytucje społeczno ? finansowe (banki, giełdy, fundacje, zakłady ubezpieczeniowe), które zaspokajają potrzeby ludzi i grup społecznych. Pieniądz jest też skutecznym elementem kontroli działalności tych instytucji, za pomocą pieniądza można bowiem skutecznie kontrolować myślenie i działanie poszczególnych osób w nich zatrudnionych, ich opinię i postawy.
Podstawowymi formami instytucjonalnymi operowania pieniędzmi są banki. Struktura banków w Polsce jest dwuszczeblowa i tworzą je:
? Narodowy Bank Polski jako bank centralny ? emitowanie pieniędzy, wspiera gospodarkę narodową, umacnia pieniądz, dba o stabilność naszej waluty w kraju i za granicą, wpływa na ograniczanie bezrobocia
? banki operacyjne ? wykonują czynności bankowe nie zastrzeżone do wyłącznej kompetencji banku centralnego

Funkcja integrująco ? instytucjonalna ciąg dalszy
Najważniejszą zasadą funkcjonowania banku w aspekcie socjologiczno ? ekonomicznym jest zasada społecznego zaufania. Formą pokrywania ujemnych następstw zdarzeń losowych są ubezpieczenia, a więc instytucje zwane zakładami ubezpieczeniowymi, celowo powołane do kompensowania szkód. Istnienie zakładów ubezpieczeniowych należy rozpatrywać na trzech płaszczyznach:
płaszczyzna społeczna: na ubezpieczenia należy patrzeć jako na instrument wpływający na przywracanie harmonii w stosunkach między jednostkami, eliminujący sytuacje krańcowo niekorzystne dla całej wspólnoty ubezpieczeniowej
płaszczyzna psychologiczna: ochrona ubezpieczeniowa stwarza poczucie pewności i spokoju w podejmowaniu decyzji obciążonej ryzykiem, może skłaniać do nowatorstwa, umacniać indywidualne przekonanie człowieka o zabezpieczeniu przed nieprzewidzianym niedostatkiem
płaszczyzna ekonomiczna: ochrona ubezpieczeniowa zapewnia byt ubezpieczonym i ich rodzinom i umożliwia zachowanie ciągłości działalności gospodarczej

Funkcja integrująco ? instytucjonalna ciąg dalszy
Produkty firm ubezpieczeniowych ? bezpieczeństwo i kompensacja ? są niezbędne zarówno dla przedsiębiorców, jak i ludności dla normalnego funkcjonowania całego organizmu społeczno ? ekonomicznego całego kraju.
Pieniądz jest także podstawowym czynnikiem funkcjonowania funduszu powierniczego, który jest ogniwem wiążącym posiadaczy kapitałów z obszarami ich inwestowania. Przedsiębiorstwa te specjalizują się w znajdowaniu najbardziej obiecujących możliwości lokacyjnych, co zapewnia zminimalizować ryzyko błędu w lokowaniu kapitałów i zapewnia klientom funduszu wyższy i bezpieczny dochód z powierzonych pieniędzy. Fundusze dążą do osiągnięcia trzech celów, tak by spełniały one wymagania inwestorów. Te cele to:
? bezpieczeństwo: zabezpieczenie powierzonego kapitału przed ryzykiem straty
? wzrost: zwiększenie wartości zainwestowanego kapitału, zwiększenie wartości udziałów w funduszu
? dochód: uzyskiwanie i wypłacanie stałego dochodu w postaci dywidendy

Funkcja integrująco ? instytucjonalna ciąg dalszy
Stopniowo rozwijającą się gospodarkę wspomaga także giełda papierów wartościowych, stanowiąca nieodłączny element rynku kapitałowego. Spośród najważniejszych funkcji, jakie giełda spełnia w gospodarce należy wymienić następujące:
{ ułatwia mobilizacje kapitału ? umożliwiając przesunięcie oszczędności pieniężnych od tzw. pierwotnych ich dysponentów do ostatecznych użytkowników
{ ułatwia transformacje kapitału ? zmiana jednych papierów wartościowych na inne
{ pozwala dokonać możliwie obiektywnej oceny kapitału ? notowania papierów wartościowych stanowią punkt odniesienia dla tych podmiotów, które chcą kupić lub sprzedać papiery
W funkcjonowaniu giełdy ważną rolę pełnią także biura maklerskie zajmujące się pośrednictwem w handlu papierami wartościowymi.
Na przykładzie funkcjonowania giełdy możemy obserwować socjopsychologię pieniądza, tj. nie tylko zafascynowanie pieniędzmi, ale pogoń za nimi.
Nie tylko dochodzi do globalizacji społeczeństw narodowych, ale i do globalizacji finansów poszczególnych narodów i ich kultur gospodarczych.

5. Znaczenie pieniądza euro w procesie integracji społeczeństw europejskich
5.1. Euro ? założenia i zasady wprowadzania wspólnej waluty w ramach Unii Europejskiej
5.2. Funkcje ekonomiczne i społeczne pieniądza Euro w zjednoczonej Europie

1. W Europie mamy do czynienia z łączeniem się firm w międzynarodowe koncerny, z tworzeniem się organizacji ponadpaństwowych, z wzajemnym przenikaniem się różnych kultur. Konsekwencją tego procesu jest stopniowa integracja Europy. W procesach integracyjnych w Europie bardzo ważną rolę odgrywa Unia Europejska a wraz z nią Unia Gospodarcza i Walutowa, z jej głównym elementem, którym jest wspólny pieniądz ? euro.
Ukoronowaniem działań na rzecz utworzenia wspólnego pieniądza było podpisanie 7 lutego 1992r. i wprowadzenie 1 listopada 1993r. w życie Traktatu z Maastricht, w którym określono rolę, jaką powinien pełnić wspólny pieniądz euro w krajach członkowskich UE, opracowano kryteria, jakie powinny spełniać kraje kandydujące do Unii Gospodarczej i Walutowej, tzw. kryteria konwergencji oraz harmonogram prac w zakresie wprowadzania w życie pieniądza euro.
2. We współczesnym świecie pieniądz wykracza coraz bardziej poza obszar gospodarczy i rzutuje na całe życie społeczne. Z tego względu pieniądz powinien w większym niż dotąd stopniu stać się przedmiotem analiz społecznych i ekonomicznych. Euro jako wspólny pieniądz dla Europy spełnia wzajemnie przenikające się funkcje zarówno społeczne jak i ekonomiczne. Z operacyjnej definicji pieniądza euro wynika, że jest ono medium służącym koordynowaniu wymiany handlowej w społeczeństwie o dominującej własności prywatnej. Podstawową funkcją pieniądza jest występowanie w roli miernika wartości. Wprowadzenie wspólnego pieniądza euro usprawniło tę funkcję, gdyż wyeliminowało koszty transformacji jednej waluty na drugą,. Dotychczas występowanie wielu europejskich walut w obrębie UE było barierą rozwoju, gdyż koszty transakcyjne ograniczały zyski z działalności gospodarczej.
Wspólny pieniądz euro doprowadzi do przejrzystości rynków państw członkowskich UGW. Dzięki niemu można będzie dokładnie porównać płace, koszty, ceny.
Kolejną ważną funkcją euro jest jego rola jako środka płatniczego. Euro oddziaływuje na gospodarkę poprzez fakt, że jest środkiem stabilizującym cenę.
Wprowadzenie pieniądza euro na obszar UE przyczyniło się do wzrostu stabilizacji wewnętrznej i zewnętrznej. Wpływa także na usprawnienie funkcji pieniądza jako środka przechowywania wartości, dzięki czemu ma szansę pełnić funkcję pieniądza światowego i stać się jedną z najważniejszych walut w obrocie finansowym i gospodarczym.
Przenikanie się elementów ekonomicznych i społecznych widoczne jest w funkcji integracyjnej, która wpływa na tworzenie się zintegrowanego społeczeństwa europejskiego. Integracja europejska realizowana jest przez wspólną walutę w następujący sposób:
- suwerenność polityki pieniężnej i polityki walutowej zapewniona jest przez wspólne instytucje
- ma miejsce stopniowa koordynacja polityki pieniężnej
- następuje upodabnianie się stylu i standardu życia ze względu na wspólny pieniądz
- wzrost identyfikacji europejskiej
- występują procesy harmonizacji obszarów odmiennych kulturowo w kierunku wykształcenia się społeczeństwa europejskiego o wspólnej kulturze
- ukoronowanie działań pieniądza na rzecz integracji będzie unia polityczna, która w powiązaniu z UGW stanowić będzie fundament europejskiej integracji.

W ZALACZNIKU PREZENTACJA W POWER POINCIE