Omówienie i analiza postaci Św. Franciszka w Kwiatkach.

Święty Franciszek pochodził z Asyżu urodził się w 1181 lub 1182 roku , był synem bogatego kupca i jego żony Piki , dlatego sądzono, że przejmie w przyszłości ?rodzinny interes?. Stało się jednak zupełnie inaczej. Franciszek, wskutek głębokich przeżyć, zmienił swą postawę życiową, która cechowała się miłością do świata otaczającego, poszanowania innych i siebie, zachwytem nad pięknem natury, ciała ludzkiego, radością istnienia, pogodą ducha, skromnością, pokorą, ubóstwem oraz łączeniem miłości do Boga z miłością do świata, uwielbieniem dzieła stworzenia. Św. Franciszek był niezwykle przywiązany do ludzi i przyrody, wskazuje na to zbiór jego dzieł tzw. "Kwiatki św. Franciszka". Według św. Franciszka należy kochać nie tylko Boga ale każdą żywą istotę, każde zwierzę, drzewo, kwiat. Uważał, że każde stworzenie jest piękne i z natury dobre, trzeba tylko wydobyć i doszukać się tego piękna. Przyjął nakaz Chrystusa o porzuceniu wszystkiego i podążaniu za Nim.

Interpretacja "Kwiatków ..."

"Kwiatki św. Franciszka" to utwór anonimowy, powstały jak większość dzieł średniowiecznych "dla większej chwały Boga"
pod wpływem idei franciszkanizmu. Tytuł utworu ma charakter metaforyczny. Poszczególne gatunki kwiatów symbolizowały osoby, cechy osobowości a także uosabiały: młodość, radość, zwycięstwo życia nad śmiercią.
Orlik - symbol Ducha Świętego.
mniszek lekarski (mlecz) - symbol Męki Pańskiej.
konwalie - symbol narodzin, także zapowiedzi narodzin Chrystusa przez Maryję.
białe lilie
białe róże czystość niewinność
białe stokrotki
czerwona róża - męczeństwo.

"Kwiatki" - oznaczają więc cnoty franciszkańskie, wartości określające świętość postawy chrześcijańskiej".
Kwiatki - oznaczają małe, drobne kwiaty. Św. Franciszek nazwał swoich "współbraci" "małymi braćmi", by nigdy nie zapominali
o najważniejszej z cnót franciszkańskich - cnocie pokory. "Kwiatki św. Franciszka" są zbiorem krótkich opowiadań opisujących wybrane epizody z życia Świętego i jego braci.
Każdy ogród to miejsce ogrodzone, zamknięte, świadomie ukształtowane i uporządkowane. Uprawia się w nim pożyteczne warzywa
oraz uzdrawiające zioła i kwiaty.
Ogród to dzieło ogrodnika.
Pierwszym ogrodnikiem jest Bóg. Jego dziełem był raj. Ogrodem Chrystusa jest Kościół. Święty Franciszek jest ogrodnikiem postawy franciszkańskiej. Pielęgnuje on cnoty ewangelickie, plewi zaś chwasty grzechu.
"Kwiatki..." są zbiorem epizodów z życia Franciszka i jego uczniów. Poszczególne powieści nie osoba świętego, lecz jego postawa religijna, nauczanie, na które powołują się jego uczniowie.
Każda opowieść zaczyna się schematycznie: nauczyciel - uczniowie; w ewangeliach: Chrystus - uczniowie.
Zawarte w "Kwiatkach..." przykłady służą zbudowaniu i pouczeniu czytelnika. Mają zachęcać słuchacza do pójścia w ślady Świętego Franciszka.
Temu celowi mają służyć wyeksponowane cudowne interwencje Boga w życiu Świętego i jego uczniów. Moc czynienia cudów,
dar przepowiadania, zdolność przenikania sumień mają świadczyć że postawa bohaterów "Kwiatków" jest szczególnie miła Bogu.

Kwiatki św. Franciszka składają się z trzech części:

prolog "Pieśń słoneczna", będąca uwielbieniem Boga,

opowieści z życia bohatera,

opiewanie pośmiertnych cudów,

Ponadczasowe idee franciszkanizmu:

służenie pomocą drugiemu człowiekowi,

niesienie ulgi cierpiącym,

dążenie do wewnętrznej doskonałości,

konieczność trwania w dobru,

św. Franciszek jako przykład właściwego postępowania,

"Pieśń słoneczna" doczekała się wielu przekładów na język polski. Tłumaczenia te pochodzą nawet z XVII w. Tytuł tego utworu często miał różną treść, np. Pieśń o słońcu", czy "Hymn słońca". Hymn św. Franciszka został napisany w dialekcie umbryjskim, pisany jest rytmiczną, rymowaną prozą, stąd duża liczba powtórzeń. Posiada nieregularne wersy, świadczące o naśladowaniu tekstów liturgicznych. Taki kształt posiada głównie tłumaczenie Leopolda Staffa. . W końcowej części św. Franciszek mówi o śmierci, "której żaden człowiek żywy ujść nie może". Jednak ona wcale nie musi uczynić żadnej krzywdy człowiekowi, jeżeli tylko "(...) znoszą słabość i utrapienie" to będą zbawieni.

Charakter Kwiatków... - brak dydaktyzmu, prostota, radość

Budowa książki

Kwiatki... składają się z części zatytułowanych według schematu: Zaczyna się..., Zaczynają się... i dalej następuje wyróżnienie głównego wątku treści danego fragmentu.

W książce czytamy kolejno:

* hymn Pochwała stworzenia, którą wyśpiewał święty Franciszek złożony chorobą u Świętego Damiana,
* Kwiatki św. Franciszka (53 rozdziały),
* O przenajświętszych stygmatach św. Franciszka i ich rozpamiętywach,
* Żywot brata Jałowca (14 rozdziałów),
* Żywot brata Idziego, towarzysza św. Franciszka (10 rozdzałów),
* Rozdziały niektórych nauk i godnych uwagi zdań brata Idziego,
* Uzupełnienie, w którym znajdują się fragmenty o bracie Leonie, widzeniach św. Franciszka i jego śmierci.

Kwiatki... przepełnione są jak zawsze prostotą i głęboką wiarą. Bije z nich czasem ton przypowieści, kazania, ale zawsze najważniejszym elementem jest przykład, świadectwo świętych. Teksty te nie służą bowiem dydaktyzmowi, usilnemu narzucaniu się treści wiary, nakłanianiu do nawrócenia za pomocą przestróg czy gróźb. Charakter tych tekstów jest przede wszystkim łagodny, zwracający uwagę na dobro tkwiące w każdym człowieku. Między wersami przebija się atmosfera dziecięcej ufności i pewności, że po przeczytaniu takich słów, po zapoznaniu się z takimi cudami, nie sposób nie przeżyć w sercu poruszenia. Radosna wymowa opisywanych dzieł Bożych daje tylko nadzieję i pokrzepienie, ze świat jest urządzony harmonijnie, że wystarczy pamiętać o Bogu, aby w drodze życia zwalczać siebie dla innych, dla miłości.Dla sw.Franciszka jedyna droga wiodaca do Boga bylo zycie według nauki Jezusa czyli zycie pelne milosci ubóstwa słuzby innym i radosci, te cztery cechy charakteryzuja swoista filozofie Swietego biedaczyny.

Joanna S.