Przemówienie w imieniu zwolennika reform w XVII-wiecznej Polsce

Szanowni Państwo, Drodzy Słuchacze!

Jestem tu, aby określić sytuację Polski w XVII wieku. Wszyscy doskonale wiemy, że z Polską w tym czasie nie było najlepiej. Chciałabym przedstawić mój punkt widzenia co do reform w Polsce.
Szlachta dbała tylko o swój własny interes, chociaż udawała wielkich patriotów, to nie obchodziła jej w ogóle Polska. Wprowadzając wolną elekcję przyczyniła się do upadku monarchii w Polsce. Wybierano takich królów, którzy łatwo ustępowali miejsca szlachcie. To od szlachty zależało jakie reformy zostaną przeprowadzone. Dlatego myślę, ze to społeczeństwo powinno wybrać króla a następnie korona powinna przechodzić dziedzicznie. Tak jak to było dawniej, za panowania Piastów czy Jagiellonów. Kiedy to Polska był potęgą i rozwijała się.

Drugą rzeczą która była według mnie bezsensowna i na pewno nie dobra dla Polski było obowiązywanie zasady liberum veto. Po prostu na sejmikach wystarczyło, ze jeden z posłów powiedział: ?Nie pozwalam!? i cały sejm został zrywany bez ustanowienia jakichkolwiek decyzji. To dzięki tej zasadzie w Polsce nie przeprowadzono żadnych reform. To ta zasada przyczyniła się do upadku państwa polskiego.

Granice Polski były niestabilne. Ciągłe wojny czy to z Turcją (I poł. XVII wieku) czy ze Szwecją (1665 -1660) albo z Rosją powodował utraty ziem polskich bądź uzyskiwanie nowych ziem. Różne narodowości na ziemiach Polski sprawiły, ze kultura polska nie mogła się rozwijać. A mieszanie się kultur różnych narodów powodowało konflikty społeczne. Należało usprawnić politykę zagraniczną Polski. Podejmować kompromisy i umocnić pozycję naszego kraju w Europie. Ale jak to można było zrobić z tak nieudolnym rządem?

Poprzez nie podejmowanie żadnych reform gospodarka w Polsce była zacofana i niesprawna. A posłowie ani kwapili się aby cos z tym zrobić.

Tak więc myślę, że reformy w XVII-wiecznej Polsce były niezbędne aby móc utrzymać państwo polskie. Wniosek z tamtych czasów możemy wysnuć taki, ze to szlachta była winna upadkowi państwa polskiego. To jej polityka osłabiła państwo tak silne w czasach jagiellońskich. Jeśli stoimy na czele czegoś tak ważnego jak państwo, gdzie żyje tylu ludzi, nie można dbać jedynie o swój interes, ale również patrzeć na innych.